آناهیل پلاس از عصاره گیاه آناناس تهیه شده است و ترمیم زخم را تسریع می کند، اثرات ضدالتهاب و تسکین درد دارد. دوره نقاهت پس از جراحی را کوتاه می کند.
موارد مصرف آناهیل پلاس : ضد درد و کاهش التهاب
دستور مصرف آناهیل پلاس : روزانه 1 تا 2 کپسول، 2 بار در روز همراه غذا مصرف شود.
بروملین:
بروملين از ريشه و ميوه آناناس گرفته شده و با توجه به مطالعات آزمايشگاهی و بالينی خواص متعددی برای آن ذكر شده است. بروملین حاوی ترکیبات متفاوت از قبیل آنزیم های پروتئولیتیک، پروتئاز، فسفاتار، پراکسیداز، سلولاز، گلیکو پروتئیناز و کربوهیدرات ها است. به نظر می رسد در بعضی موارد بروملین باعث کاهش التهاب می شود. بروملین همراه با تریپسین و روتین به درمان آرتروز کمک می کند، درد را تسکین می دهد و عملکرد مفاصل را بهبود می بخشد.
کاربردهای دارویی:
- کاهش درد زانو ناشی از آرتروز
- درمان عفونت های سینوسی
- بهبودی پس از جراحی (مانند جراحی سینوس)
- و درمان کولیت کمک می کند.
- به صورت یک کرم، به رفع بثورات و سوختگی کمک می نماید.
محققان بروملین را به عنوان درمانی برای بیماری های دیگر مانند:
- آرتریت روماتوئید
- عفونت های ادراری
عمده اثرات دارويی بروملين مربوط به خواص پروتئوليتيک آن است. مطالعات نشان داده اند كه بروملين خوراكی به صورت وابسته به دوز سبب كاهش سطوح برادی كنين، پلاسماكين ها و پروستاگلاندين در افراد مبتلا به التهاب می شود. در واقع بروملين به صورت انتخابی ترومبوكسان را مهار كرده و نسبت ترومبوكسان به پروستاسايكلين را به نفع پروستاسايكلين ضد التهابی تغيير می دهد. خواص ضد ادمی بروملين به علت افزايش نفوذ پذيری عروقی به دنبال فيبرينوليز و افزايش بازجذب مايع ادم در گردش خون می باشد. فعاليت فيبرينوليتيک بروملين به افزايش تبديل پلاسمينوژن به پلاسمين نسبت داده شده است . پلاسمين نيز سبب شكستن فيبرين شده و بدين ترتيب نفوذپذيری عروقی افزايش پيدا می کند. نتایج يک مطالعه دوسوكور كه به منظور بررسی اثر بروملين بر شدت درد اپی زياتومی زنان نخست زا انجام شد، نشان داد كه ميزان درد، ادم و التهاب در افراد درمان شده با بروملين در مقايسه با گروه دارونما كمتر بوده و بهبود زخم در اين افراد سريع تر اتفاق می افتد. بروملین آنزیم کلاژناز را فعال کرده و باعث جلوگیری از تشکیل و هیدورلیز کلاژن غیرطبیعی و تغییر شکل یافته در بافت می شود. بروملین به طور انتخابی، فقط بیوسنتز پروستاگلاندین هایی را که باعث التهاب می شوند، مهار می کند.
خطرات مصرف بروملین چیست؟
بروملین می تواند باعث:
- ناراحتی معده
- اسهال
- استفراغ
- افزایش ضربان قلب
- کاهش دوره های قاعدگی سنگین
- واکنش های آلرژیک
- افزایش خطر خونریزی
در صورت داشتن هرگونه بیماری، مانند اختلال خونریزی، آسم، مشکلات قلبی، بیماری کبدی، کلیوی یا زخم معده، قبل از استفاده از بروملین با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی:
اگر به طور مرتب دارو یا مکمل مصرف می کنید، قبل از شروع استفاده از بروملین با پزشک خود مشورت کنید.
بروملین می تواند با برخی از داروهای زیر تداخل داشته باشد:
- آنتی بیوتیک ها
- داروهای رقیق کننده خون
- مسکن آسپرین و NSAID
- داروهای سرطانی
- خوردن سیب زمینی یا لوبیای سویا هنگام مصرف بروملین می تواند اثر آن را کم کند.
زردچوبه:
زردچوبه از خانواده زنجبيل با نام علمی Curcuma longa شناخته می شود. زردچوبه گياهی است علفی و پايا به ارتفاع يک تا يک و نيم متر و دارای ريزوم متورمی است كه از آن چندين ساقه هوايی خارج می شود . قسمت مورد استفاده غذايی و دارويی اين گياه ر يزوم های خشک شده آن است. زردچوبه گياه بومی نواحی گرم آسيا، نظير كشورهای هندوستان، پاكستان، اندونزی، جنوب چين و بومی آفريقا و آمريكای جنوبی است و در ایاران رویش ندارد.
ترکیبات شیمیایی:
كوركومين ماده موثرف ريزوم گياه زرد چوبه به نام به نام شيميايی difeouloylmethane و با فرمول شيميايی (C12 H 20 O6) است. علاوه بر كوركومين تركيبات شيميايی متعدد از جمله روغن فرار، زينجيبرن، آلفا و بتا تورمرين و مواد ديگر از جمله آرابينوز، فروكتوز، گلوكز و نشاسته در ريزوم گياه زرد چوبه وجود دارد. رنگ زردچوبه مربوط به مواد رنگی مثل كوركومين، دس متوكسی كوركومين و بيس دس متوكسی است. مطالعات اخیر نشان داده است که زردچوبه (Curcuma longa)، ادویه ای که اغلب در غذاهای جنوب آسیا مانند ادویه کاری استفاده می شود، می تواند به درد مفاصل کمک کند.
کاربردهای دارویی: به خاطر خواص بسیار سودمند زردچوبه از جمله:
- آنتی اکسیدان
- آنتی سرطان
- آنتی باکتریال
- ضد التهاب
- محافظ کبد
- محافظت کننده قلب
- ضدالتهاب مفاصل
- بازدارندگی شیمیایی و ضد کارسینوژن
- ضد آلزایمر و ... امروزه بسیار مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است.
اما آیا مصرف زردچوبه به عنوان مکمل بهتر است یا در غذا؟
آرتروز شایع ترین اختلال مفصل در ایالات متحده است و زانوها اغلب اولین مفاصل تحت تأثیر این بیماری هستند. نتایج یک مطالعه نشان داد که در افراد بالای 60 سال، بیش از 10 درصد مردان و 13 درصد زنان علائم آرتروز را در زانوهای خود داشتند داروهای مسکن و تسکین دهنده، اغلب با عوارض جانبی همراه هستند. این عوارض جانبی شامل آسیب کلیه و مشکلات قلبی است.
طبق آمار منتشر شده توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها(CDC، تقریباً 20 درصد آمریکایی ها درد زانو را گزارش نمودند. درد می تواند از سفتی خفیف تا سطوح تقریباً ناتوان کننده باشد. مطالعات اخیر نشان داده است که زردچوبه، ادویه ای خوش طعم و محبوب در هند، می تواند به تسکین درد مفاصل کمک کند. این ادویه در طب سنتی هند محبوب است، اما عمدتا در ایالات متحده در مواد غذایی استفاده می شود و نه به عنوان دارو. کارشناسان بیان نمودند که به طور فزاینده ای شواهدی وجود دارد که ماده فعال موجود در زردچوبه فواید سلامتی بسیار زیادی دارد. در واقع کورکومین، که ماده موثره زردچوبه است، دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است. به همین دلیل، اغلب توسط افراد به عنوان مکمل برای کمک به کاهش علائم مفصلی استفاده می شود.
به اندازه یک داروی ضد التهاب موثر است
كورکومين و روغن فرار موجود در زردچوبه اثرات ضد التهابی قوي دارند . گزارش شده است كه ثرات ضدالتهابی تجويز خوراكی زردچوبه در كوتاه مدت مشابه هيدروكورتيزون و فنيل بوتازون است، ولی در طولانی مدت اثرات آن كمتر از اين دو دارو است، ولی مهم آنكه مصرف خوراكی آن جهت اثر ضد التهابی بدون هيچ گونه عوارض جانبی گزارش شده است. اثرات ضدالتهابی زردچوبه نیز ممکن است به علت اثرات مهاری کورکومین روی فعالیت آنزیم هیالورونیداز باشد. هیالورونیداز، آنزیمی است که در محل زخم تولید می شود و نقش حفاظت کننده برای بدن دارد، اما ترشح بیش از اندازه این آنزیم می تواند باعث ایجاد التهاب شود. همچنین زردچوبه با تحریک تولید پروتئین های شوک حرارتی، اثرات ضدالتهابی خود را نشان می دهد. پروتئین های شوک حرارتی روی سیستم ایمنی مؤثر بوده و عملکردی شبیه به سالیسیلات ها و ایندومتاسین دارند. با توجه به یافته های فوق به نظر می رسد که بتوان از کورکومین در درمان التهابات استفاده کرد.
مطالعه منتشر شده در مجله پزشکی در آمریکا، اثر زردچوبه را با داروی ضد التهابی به نام دیکلوفناک مقایسه کرد. کورکومین اثر مشابه دیکلوفناک دارد اما تحمل بهتری را در بین بیماران مبتلا به آرتروز زانو نشان می دهد. کورکومین می تواند یک گزینه درمانی جایگزین در بیماران مبتلا به آرتروز زانو باشد که برای افرادی که به عوارض جانبی داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تحمل ندارند، می تواند بسیار موثر باشد.
آرتريت روماتوئيد:
آسيب های التهابی از جمله عوامل ايجاد درد مفاصل هستند . لذا زردچوبه با اثر آنتی اكسيدانی و ضد التهابی می تواند در كاهش درد مفاصل موثر باشد . در دو مطالعه كه تاثير زردچوبه با دوز 1200 ميلی گرم روزانه بر بيماری آرتريت روماتوئيد در مقايسه با فنيل بوتازون با دوز 30 ميلی گرم روزانه انجام شده است، بهبود خشكی مفاصل صبحگاهی، مدت قدم زنی و كاهش ورم و درد مفاصل مشابه گزارش شده است.
ضد سرطان:
در مقالات متعددی اثرات آنتی اكسيدانی، ضد سميت، ضدالتهاب و ضد سرطانی كوركامين گزارش شده است. اثرات ضد سرطانی زردچوبه از اين نظر با اهميت است كه زردچوبه به عنوان يک ماده افزودنی به غذا مورد استفاده قرار می گيرد و مصرف اين ماده با دوز بالا از تكثير سلول های سرطانی پيشگيری ولی به سلول های سالم آسيبی وارد نمی كند . زردچوبه به طور مستقيم موجب مهار تشكيل عروق جديد و به طور غير مستقيم با مهار توليد عوامل محرک در تشكيل عروق جديد، هورمون های رشد فيبروبلاست و هورمون رشد اپيدرم، از رشد سلول های سرطانی پيشگيری می كند. اثرات ضد سرطانی كوركومين روی بسياری از رده سلول های سرطانی از جمله: پانكراس، رحم انسان و ديگر رده های سلولی و سرطان كليوی ناشی از تجويز مواد سرطان زا گزارش شده است. همچنين در دو مطالعه تجويز زردچوبه با دوز 8 و 10 گرم در روز روی بيماران مبتلا به سرطان اوليه پروستات اثر درمانی قابل توجه بدون عوارضی جانبی داشته است. به علاوه گزارش شده است كه تجويز کورکومین به ميزان 150 ميلی گرم روزانه به بيماران مبتلا به سرطان لوزالمعده بدون هيچ گونه عوارض جانبی اثر درمانی قابل توجه داشته است.
عوارض جانبی : در صورت مصرف بیش از اندازه کورکومین می تواند علائمی را مانند:
آلرژی: تماس با زردچوبه در افرادی که به گیاهان خانواده زنجبیل حساسیت دارند، موجب حساسیت پوستی می شود.
عوارض گوارشی: مصرف دوز بالای این گیاه به خصوص در طولانی مدت موجب عوارض گوارشی می شود. سوزش معده در افرادی که زردچوبه را برای درمان زخم معده مصرف می کنند، مشاهده شده است.
عوارض کبدی: مصرف زردچوبه ممکن است موجب تحریک در ترشح و انقباضات کیسه صفرا شود؛ از این رو، تجویز آن به افراد مبتلا به سنگ صفرا، یرقان ناشی از انسداد مجاری صفراوی و کولیک حاد مجاری صفراوی پیشنهاد نمی شود.
سایر علائم
- تشنج
- کما
- و نارسایی حاد کلیه می باشد.
