ومیگان 500

موارد مصرف :
- تهوع و سرگیجه ( ناشی از شیمی درمانی، بارداری، جراحی ،بیماری مسافرت، دریازدگی وسوء هاضمه)
- آرتریت روماتویید و استئوآرتریت

دستور مصرف : تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی: 3 قرص، نیم ساعت قبل از شیمی درمانی 
تهوع صبحگاهی خانم های باردار: روزانه 1 تا 2 قرص
تهوع ناشی از حرکت (در کشتی، هواپیما، ماشین) : 1 قرص نیم ساعت قبل از حرکت و در صورت ادامه تهوع هر 4 ساعت 1 قرص (تا پایان سفر)
تهوع و استفراغ ناشی از سوء هاضمه و جراحی : روزانه 4 تا 8 قرص
آرتریت: روزانه 2 تا 4 قرص، به صورت درازمدت

شرایط نگهداری : در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد،دور از نور و رطوبت نگهداری شود.      

تداخلات دارویی : در مصرف همزمان مقادیر زیاد زنجبیل با داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین و در کسانیکه دچار اختلالات خون ریزی می باشند، احتیاط شود.

عوارض جانبی : با رعایت دوز درمانی، عارضه جانبی خاصی مشاهده نمی گردد فقط ممکن است در افراد حساس به زنجبیل ، عوارض ملایم گوارشی مشاهده گردد.

موارد منع مصرف : در بیماران مبتلا به زخم معده و سنگ صفرا بعلت افزایش ترشح صفرا از مصرف ومیگان خودداری شود.

مصرف در بارداری : منع مصرف ندارد اما در دوران بارداری روزانه از 1 گرم زنجبیل خشک ( برابر 2 قرص ومیگان) تجاوز نگردد.

اجزای تشکیل دهنده : هر قرص ومیگان به میزان 5 میلی گرم اسانس و یا 3 میلی گرم پلی فنل تام در  30 ± 470 میلی گرم پودر ریزوم زنجبیل(Zingiber officinale) استاندارد شده است.
اسانس زنجبیل متشکل از ترکیباتی مانند Zingiberene , ar – curcumene , geranial , Zingiberol  می باشد. از دیگر مواد موثره این گیاه می توان از Gingerdiol , Gingerols , shogoals ها نام برد.

اثرات درمانی و فارماکولوژی : قرص وميگان در پیشگیری از تهوع و استفراغ، سرگیجه،  بیماری حرکت مورد استفاده قرار می گیرد. اثرات ضد تهوع وميگان وابسته به جینجرول ها و شوگال های موجود در ریزوم زنجبیل است. زنجبیل به اندازه ی سیناریزین، دیمن هیدرینات و هیوسین در رفع سرگیجه، استفراغ و تهوع و اسپاسم های شکمی ناشی از بیماری مسافرت موثر می باشد. با بررسی های انجام شده برروی اثر ضد تهوع زنجبیل در مقایسه با دیمن هیدرینات ثابت شده که در افراد تحت درمان با زنجبیل در همه افراد بهبودی مشاهده شده است، درحالیکه در افراد تحت درمان با دیمن هیدرینات این اثر فقط 31% می باشد. ضمنا در مصرف کنندگان زنجبیل هیچگونه اثر جانبی سوء مشاهده نشده است ولی عوارض جانبی در مصرف کنندگان دیمن هیدرینات 60% است. همچنین مطالعات نشان داده است که کارایی زنجبیل در کنترل  تهوع و استفراغ بعد از جراحی های زنان زایمان بیشتر از متوکلوپرامید و با عوارض جانبی کمتر می باشد. زنجبیل  به دلیل خواص ضدالتهابی آن، در بهبود تورم و دردهای استئوآرتریت (مانند استئوآرتریت زانو ) و آرتریت روماتویید بسیار مفید می باشد . همچنین در تسکین دردهای قاعدگی دردیسمنوره اولیه  به اندازه  NSAIDs موثر بوده و فاقد عوارض جانبی گوارشی می باشد.

Reference