تریپل فلکس

توضیحات : محتوی ترکیبات مورد نیاز برای حفظ سلامت مفاصل و غضروف است. تریپل فلکس در کمپانی فارما وایت و ساخت کشور امریکا است. هر قرص محتوی ۵۰۰ میلی گرم گلوکزآمین ، ۴۰۰ میلی گرم کندروتین و ۱۲۵ میلی گرم متیل سولفونیل متان است. هر جعبه حاوی ۵۰ عدد قرص است که بیمار بانظر پزشک روزانه تا سه عدد قرص به همراه غذا مصرف می کند. تریپل فلکس در مواردی از جمله رفع درد و التهاب مفاصل، بازسازی و ترمیم بافت غضروفی و مفاصل، جلوگیری از تخریب غضروف‌ها، افزایش قابلیت حرکت، بهبود خشکی صبحگاهی، ترمیم تاندون ها و دردهای اطراف مفصلی و کاهش نیاز بیماران به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی به سلامتی بزرگسالان مبتلا به آرتروز کمک نماید. 

موارد مصرف :
- بهبود علایم (کاهش درد و التهاب مفاصل) در بیماران مبتلا به آرتروز
- کمک به حفظ طولانی مدت مفاصل سالم
- تریپل فلکس با بدن انسان کار می کند تا بطور طبیعی تحرک طولانی مدت و انعطاف پذیری را بهبود بخشد.
- غضروف ساز

دستور مصرف : روزانه 3 عدد کپسول با غذا میل شود. کپسول هارا می توان باهم یا جداگانه در طی روز مصرف کنید. برای مشاهده ی اثر، حداقل باید به مدت 4 الی 6 هفته مصرف شود.

شرایط نگهداری : دور از دسترس کودکان و در جای خشک و خنک نگهداری شود.

موارد هشدار و نکات قابل توجه :
- در افراد دیابتی و همچنین زنان باردار و شیرده، این محصول تحت نظر پزشک مصرف شود.
- این فرآورده جهت پیشگیری ، تشخیص و یا درمان بیماری نمی باشد.
- تامین میزان مناسب گلوکزآمین و کندروئیتین در هر سروینگ برای کاهش علایم آرتروز
- گلوکز آمین به صورت هیدروکلراید با جذب بیشتر
- فاقد مخمر، فاقد گلوتن و بدون استفاده از هر گونه مواد افزودنی و نگهدارنده

اجزای تشکیل دهنده :
متیل‌ سولفونیل ‌متان:
متیل سولفونیل متان(MSM) یک ترکیب ارگانیک است که از سولفور، اکسیژن و گروه هاي متیل تشکیل شده است و به عنوان قسمتي از اسيدهاي آمينه متيونينو سيستئين مي باشد. به‌طور طبیعی در بافت‌های گیاهان و جانوران زنده یافت می‌گردد. سولفور براي حفظ يكپارچگي ساختاريو عملكرد پروتئين­های بدن لازم است . چون MSM در طي فرايند پخت از بين مي­رود، به عنوان يك مكمل مورد نياز است . عنصر گوگرد که از اجزای تشکیل دهنده آن می­باشد، در تشکیل کلاژن در راستای سلامت استخوان و غضروف ها نقش مهمی ایفا می نماید. اخیراً توجه زیادي به عوامل ضدالتهابی محصولات طبیعی شده است. یکی از این مواد طبیعی که می­تواند خاصیت ضد التهابی داشته باشد، متیل سولفونیل متان می­باشد. به طور کلی فواید مختلفی در ارتباط با سلامتی، به متیل سولفونیل متاننسبت داده شده است. بر سیستم ­های عصبی و اندوکرینی و متابولیسم استخوان نیز اثر گذار است. بهبود عملکرد جسمانی، کاهش خطر ابتلا به سرطان­هاي خاص، ضد التهاب، آنتی اکسیدان، آرتریت روماتوئید، پوکی استخوان، التهاب در اطراف مفاصل (بورسیت)، تاندونیت، تورم در اطراف تاندون ها (تنوزینویت)، درد عصبی (نوروپاتی) ناشی از داروهای سرطانی، درد عضلانی و اسکلتی عضلانی، گرفتگی عضلات، حالت سخت پوستی به نام اسکلرودرما، ریزش مو، چین و چروک، بهداشت دهان و دندان، بیماری لثه، زخم ها، بریدگی­ها و تسریع التیام زخم نقش دارد. همچنین در درمان التهاب چشم، التهاب غشای مخاطی، مشکلات مفصل گیجگاهی، عفونت های انگلی دستگاه های روده و دستگاه ادراری، عفونت مخمر، نیش حشرات، مسمومیت با پرتونگاری و تقویت سیستم ایمنی بدن موثر است.

کندرویتین سولفات:
کندرویتین سولفات یک ماده شیمیایی است کهدر ماتریکس خارج سلولی و سطح سلولی بافت­های مختلف پستانداران و پرندگان وجود دارد.این ترکیب در استخوان، تاندون­ها، رگ­های خونی، بافت عصبی و غضروف یافت می­شود. همچنین می­توان آن را در آزمایشگاه به صورت مصنوعی تولید نمود. در فرآیندهای پاتو فیزیولوژیکی مختلف شامل انعقاد خون، رشد و تمایز سلول، متابولیسم و ترابری لیپیدها، عفونت ویروسی، التهاب، آنژیوژنز و سرطان از طریق تعامل با پروتئینهای مختلف نظیر فاکتورهای رشد، آنزیمها و سایتوکائین­ها نقش دارند. این قابلیت­های مختلف آن را قادر ساخته تا در زمینه­های دارویی، غذایی و آرایشی و بهداشتی نقش داشته باشد.

گلوکزامین سولفات:
از آنجا که در برخی شرایط ممکن است مقدار آنتی اکسیدان­ها جهت محافظت از بدن در برابر آسیب های ناشی از استرس اکسیداتیو کافی نباشد، لذا استفاده از مکمل­های آنتی اکسیدان می­تواند در راستای کاهش شدت آسیب­ها مفید بوده و حاشیه امنیتی بزرگتری را در برابر تأثیرات احتمالی آن به وجود آورد. از مکمل­های مهمی که ویژگی آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی دارد، مکمل گلوکزآمین است که یک قند آمینی بوده که برای درمان کاهش فشار اکسایشی مرتبط با آرتروز مورد استفاده قرار می­گیرد. گلوکزامین سولفات یک ماده شیمیایی طبیعی است که در بدن انسان در مایع اطراف مفاصل یافت می­شود و در طبیعت نیز وجود دارد. به عنوان مثال، گلوکوزامین سولفات مورد استفاده در مکمل­های رژیم غذایی اغلب از پوست صدف­ها به دست می­آید. گلوکوزامین سولفات مورد استفاده در مکمل­های غذایی را همچنین می توان در آزمایشگاه ساخت. اشکال مختلفی از گلوکوزامین وجود دارد از جمله گلوکوزامین سولفات، گلوکوزامین هیدروکلراید و N- استیل گلوکوز امین. اگرچه این سه دسته از گلوکوزامین سولفات شباهت هایی با یکدیگر دارند، اما هنگام مصرف به عنوان مکمل رژیم غذایی، اثرات یکسانی بر روی بدن ندارند. دارای آثار ضد التهابی و ضد آرتریتی می­باشد. نسبت به داروهای مرسوم مورد استفاده اثردرمانی بهتر و عوارض جانبی کمتری دارد. اما تحقیقات زیادی بر روی آن انجام نشده است. گلوكزآمين سنتز پروتئوگليكان­ها را تحريك مي­كند و در نتيجه سبب ترميم و تحريك رشد غضروف مي­شود. بعضي مكانيزم­هاي عملكرد آن در ارتباط با مهار درد، شامل افزايش جريان خون و كاهش اسپاسم­هاي عضلاني مي­ باشد .

سوال) آیا گلوکزآمین می تواند منجر به افزایش قند خون شود؟
به هر حال مولکول گلوکزآمین از مشتقات گلوکز ساخته شده است و افراد مصرف کننده گلوکزآمین در صورتی که مبتلا به دیابت هستند باید از مقدار قند و شیرینی مصرفی روزانه خود بکاهند ولی قرار نیست گلوکزی که در ساختار این ماده وجود دارد صرف سوخت و ساز شود بلکه قرار است به عنوان ماده ساخت کارتیلاز بین استخوانی شود و حرکت مفاصل را تسهیل کند. 

سوال) گلوکزآمین چیست؟
گلوکزآمین به طور طبیعی در بدن تولید می شود و در ساخت بافت کارتیلاژ نقش دارد. با افزایش سن توانایی بدن برای ساخت گلوکزآمین کاهش می یابد و در نتیجه این دارو برای جبران کاهش توانایی بدن در ساخت گلوکزآمین در اختلالات روماتیک استفاده می شود.
مقدار مصرف: دستور تجویز مطابق با میزان ماده موثره موجود در هر فراورده متفاوت است.

سوال) آیا افراد دیابتی می توانند از گلوکزامین استفاده کنند؟
اگر مبتلا به دیابت هستید، پیشنهاد می­کنیم قبل از استفاده با پزشک خود مشورت کنید. در مبتلایان به دیابت ، مکمل گلوکزامین می­تواند قند خون را تحت تاثیر قرار دهد.

موارد منع مصرف: اگر در زمان بارداری یا دوران شیردهی هستید و یا  به پوسته صدف حساسیت دارید ، لطفاً قبل از مصرف این محصول با پزشک مشورت کنید.

عوارض جانبی مصرف گلوکزامین
عوارض جانبی مصرف گلوکوزامین ممکن است شامل علائم گوارشی، خواب آلودگی، سردرد و بثورات پوستی باشد. افرادی که به صدف حساسیت دارند باید گلوکوزامین را با احتیاط استفاده کنند و قبل از مصرف با پزشک مشورت نمایند. بسیاری از افراد به طور متوسط پس از 4-6 هفته از مصرف گلوکوزامین و کندرویتین، احساس بهبودی می ­یابند. البته این نتایج ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

آرتریت روماتوئید چیست؟
آرتریت روماتوئیدیک بیماری خود ایمنی با علت ناشناخته است. این بیماري شایع­ترین شکل آرتریت مزمن التهابی است و غالبا موجب صدمات مفصلی و ناتوانی بدنی می­شود و معمولاً در هر دو طرف بدن اتفاق می­افتد و دارای الگوی متقارن است. بنابراین، اگر یک مفصل در یکی از بازوها یا پاها آسیب دیده باشد، احتمالاً همان مفصل در بازو یا پا نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. بعضی بیماران فقط براي چند ماه یا یک سال یا نهایتاً دو سال مبتلا به این بیماري بوده و بعد از طی این دوره بدون ایجاد هیچگونه ضایعه اي، بیماري رفع می شود. در صورت تشخیص زود هنگام، درمان­ اثر بهتری دارد. بنابراین یادگیری علایم این بیماری مهم است.

علائم آرتریت روماتوئید چیست؟ با علائم التهاب و درد در مفاصل مشخص می شود.
- مفاصل ملتهب و گرم
-  الگوی متقارن در مفاصل درگیر
- التهاب مفاصل که اغلب در مچ و انگشتان دست دیده می‌شود.
- خستگی، تب
- درد و خشکی مفاصل که حدود سی دقیقه پس از برخواستن از خواب و استراحت طولانی اتفاق می‌افتد.

روش های تشخیص بیماری:
تشخیص این بیماري راحت نیست زیرا آزمایش دقیقی جهت تشخیص این بیماري وجود ندارد، علائم این بیماري مشابه بیماری­هاي دیگر است و ایجاد کامل علائم، مدت زمان زیادي طول می­کشد. اما جهت تشخیص مجموعه­اي، از اخذ شرح حال، معاینات بالینی، عکسبرداري و تست­هاي آزمایشگاهی کمک کننده می­باشند.

آرتروز چیست؟
آرتروز، یک بیماری مفصلی است، که ناشی از سایش مزمن غضروف می­ باشد. درد آرتروز اغلب در طول روز احساس می­شود و در طی تلاش­های حرکت مفصل شدت می­یابد. برخی از افراد همچنین از آرتروز گردن رحم رنج می برند ، این باعث درد و سفتی و ایجاد آرتروز در کمر می شود که عموماً در قسمت تحتانی کمر بروز می کند. چندین مفاصل دیگر بدن از جمله انگشتان ، مچ پا ، مچ و شانه می تواند در اثر این بیماری آسیب دیده ببنید.

آرتروز یک بیماری شایع
در کانادا، از هر 10 نفر 1 نفر از آرتروز رنج می­برند. علایم آرتروز معمولاً از سنین 40 سالگی به بعد دیده می­شود. بیماری آرتروز ممکن است از سنین جوانی شروع شود ولی علایم آن در سنین بالاتر ظاهر می­شود. به طور کلی، زنانی که 55 سال و بالاتر دارند بیشتر در معرض ابتلا هستند و اکثر افراد بالای 70 سال تحت تأثیر این بیماری قرار می­گیرند. هر مفصلی ممکن است دچار آرتروز شود ولی مفاصل ران، زانوها، ستون فقرات، مفاصل انگشتان دست و شست پاها بطور شایع مبتلا می­شوند. مفاصلی مانند مچ دست ها، آرنج و مچ پاها بطور معمول گرفتار آرتروز نمی­شوند، مگر در مواردی که به مدت طولانی بر روی این مفاصل فشارهای غیر معمول وارد شود.

چگونه آرتروز بوجود می آید؟
آرتروز در حقیقت آسیب به غضروف مفاصل  است که انعطاف پذیری و کارایی خود را از دست می­دهند. همچنین بر سایر مفاصل، لیگامان­ها، استخوان ها، ماهیچه­ها و مایع سینوویال (مایعی که به طور طبیعی مفصل را روان می­کند) تأثیر می­گذارد. اضافه وزن و عدم فعالیت بدنی از عوامل مهمی شکل گیری آرتروز هستند. انجام حرکات تکراری یا آسیب های مکرر با سایش غیر طبیعی مفاصل منجر به این بیماری می­ شود. 

علایم آرتروز
- هنگام حرکت، درد در مفصل را تجربه می­کنید. به عنوان مثال: درد زانو هنگام پایین آمدن از پله­ها.
- در هنگام تغییر دما در مفاصل احساس ناراحتی می­کنید.
- فشار سبک بر روی مفصل باعث ناراحتی شما می­شود.
- بعد از یک دوره بی تحرکی یا بیدار شدن ، در مفاصل احساس سفتی می­کنید. طبیعی است که در صبح انعطاف پذیری کمتری داشته باشد. با این حال­، این سختی نباید بیش از 30 دقیقه طول بکشد.
- شما چرخشهای استخوانی کوچک (استئوفیت) را روی مفصل مشاهده می­کنید.
- متوجه قرمزی یا تورم مفصل خواهید شد. با این حال ، این علائم نادر است.

پیشگیری و کاهش علائم آرتروز
وزن مناسب: اضافه وزن، استرس مکانیکی در مفاصل ایجاد می کند و باعث سایش زودرس می گردد. حفظ وزن ایده آل باعث ایجاد مفاصل سالم می شود. کاهش وزن به صورت اصولی، به کاهش علائم کمک می­کند. آرتروز مفصل ران و در افراد مبتلا به چاقی شایع است.

انجام تمرینات بدنی منظم: در صورت احساس درد می توان از ورزش های سبک استفاده نمود. تمرین منظم یک فعالیت بدنی برای سلامت بدن بسیار مهم است، همچنین برای تغذیه و تقویت ماهیچه ها و در نتیجه تسکین مفاصل نیز مفید است. اگرچه در ابتدا ممکن است احساس ناراحت کننده داشته باشید، اما حرکات منظم باعث کاهش درد و اثرات آرتروز می شود.
به این نکته توجه کنید که، ورزشی را انتخاب کنید که متناسب با مشکل شما باشد. اگر از آرتروز زانو رنج می­برید، از ورزش­هایی مانند دویدن یا اسکی خودداری کنید. در مورد آرتروز کمر دوچرخه سواری، گلف و تنیس توصیه نمی شود. در انواع آرتروز ها شنا بهترین تمرین می­باشد. زیرا به طور همزمان چندین عضله را درگیر می­نماید بدون اینکه آسیب مستقیمی بر مفاصل ایجاد نماید.