استئو کلتکس لیکوئید کلسیم پلاس انرکس

استئوکلتکس با دارا بودن کلسیم، منیزیم و ویتامین د باعث تقویت و استحکام بافت استخوان می شود و برای جوانان در سنین رشد و افراد مسن مفید است.

موارد مصرف استئوکلتکس لیکوئید کلسیم پلاس : کمک به جلوگیری از پوکی استخوان

دستور مصرف استئوکلتکس لیکوئید کلسیم پلاس : 1 تا 3 کپسول همراه غذا یا طبق دستور پزشک مصرف شود

حاوی : کلسیم ( 900 میلی گرم ) ، منیزیم (450 میلی گرم ) ، ویتامین د ( 600 واحد )

موارد هشدار و احتیاط :
- زنان باردار با مشورت پزشک یا داروساز

- این فرآورده صرفا مکمل رژیمی غذایی بوده و برای تشخیص ، درمان و یا پیشگیری از بیماری نمی باشد

- در جای خشک و خنک نگهداری شود.

توضیحات: ریز مغذی ها به عنوان مواد معدنی تعریف می شوند که به میزان 100-1 میلی گرم در روز در بالغین مورد نیازند و شامل آهن، روی، مس، منیزیم، فلوراید و سلنیوم می باشند. محتوای این ریز مغذی ها در طی مسیر بیشتر التهاب ها و عفونت ها تغییر می کند. در برخی مطالعات نیز به نقش مشکلات تغذیه ای و کمبود مواد معدنی و به طور کل ریزمغذی ها به عنوان عوامل مهم زمینه ساز درد و التهاب مفاصل مطرح می گردد.
تحقیقات نشان داده است که عوامل متعددی در اختلالات مفاصل نقش دارند. عناصر کمیاب سلنیوم، روی، مس و منیزیم اجزای چندین آنزیم بنیادی در مسیرهای اکسیداتیو می باشند که نقش محوری در جلوگیری از استرس اکسیداتیو سلولی ناشی از رادیکال های آزاد و سوپراکسیدها دارند. یون منیزیم یکی از مهمترین ریزمغذی ها در درمان اکثر بیماری ها می باشد. منيزيم در بـسياری از واكـنش های سلولی نقش اساسی دارد. بيش از 300 واكنش متابوليكی به منيزيم به عنوان كوفاكتور نيـاز دارنـد.

کاربردهای منیزیم
- گلیکوليز
- متابوليــسم چربی و پــروتئين
- آدنوزين تـری فـسفات(ATP)
- سيـستم پيـام ثانويـه
- انقباض عضلانی
- سنتز پروتئين
- مصرف اكسيژن
- توليد انرژی و تعادل مايعات
- تنظيم كننده فيزيولوژيكی در اسـتحكام غشای سلولی
- بهبود عملكرد عصبی عـضلانی
- بهبود عملکرد قلبی
- تقویت سیستم ایمنی
- درمان اختلال بیش فعالی
- اضطراب
- سندرم خستگی مزمن (CFS)
- بیماری لایم
- فیبرومیالژیا
- گرفتگی ساق پا در دوران بارداری
- دیابت
- سنگ کلیه
- میگرن
- استخوان های ضعیف (پوکی استخوان)
- سندرم قبل از قاعدگی (PMS)
- بی اختیاری ادرار
- سندرم پای بی قرار
- اسکلروز متعدد
- جلوگیری از کاهش شنوایی

استئوآرتریت چیست؟
استئوآرتريت يا آرتروز شايعترين بيماری مفصلی است و اصلي ترين تظاهر آسيب شناسی (پاتولوژی) آن در سطح بافتی، تخريب موضعی غضروف مفصلی است. استئوآرتريت يک بيماری غير التهابی مفصلی است كه در مفاصل متحرک به وسيله تخريب غضروف مفصلی همراه با استخوان سازی جديد در سطح و حاشيه مفاصل درگير تظاهر می كند . از نظر طبقه بندی اين بيماری به دو گروه عمده تقسيم می شود.
1- استئوآرتريت اوليه يا ايديوپاتيک: كه درآن هيچ بيماری زمينه ی كه در ايجاد بيماری نقش داشته باشد يافت نمی شود.
2-  استئوآرتريت ثانويه: وقتي كه يک فاكتور مستعد كننده زمينه ای بصورت موضعی (لوكال) يا عمومی (سيستميک) در ايجاد بيماری نقش داشته باشد.

فاکتورهای موثر در استئوآرتريت
شناخت هر چه بيشتر پاتوژنز بيماری مشخص می كند كه عوامل متعدد موضعی و يا عمومی در ايجاد و پيشرفت استئوآرتريت نقش دارند.

سن: با افزايش سن شيوع استئوآرتريت افزايش می يابد. سن مهمترين ريسک فاكتور غير قابل كنترل استئوآرتريت می باشد.

جنس: نوع درگيری مفاصل قبل از 55 سال در هر دو جنس يكسان است ولی با افزايش سن، در خانم ها مفاصل دست و در آقايان مفصل هيپ بيشتر درگير می شود.

نژاد: ميزان استئوآرتريت در نژاد سياه پوست و سفيد پوست متفاوت است. استئوآرتريت هيپ در آسيايی ها كمتر است.

ژنتيک: افرادی كه والدين آنها مبتلا به آرتروز مفاصل هستند خصوصاً با شروع در سن پائين، ريسک بالاتری جهت ابتلا به استئوآرتريت دارند.

تراكم استخوان: بعضی مطالعات رابطه معكوس بين پوكی استخوان (استئوپورزيس) و استئوآرتريت را مطرح كرده اند و در بعضی مطالعات ديگر افزايش تراكم استخوان را با استئوآرتريت ران و زانو مرتبط ولی با استئوآرتريت دست مرتبط ندانسته اند.

هورمونهاي جنسي (استروژن و تستوسترون): با توجه به شيوع بالای نوع چند مفصلی (پلی آرتيكولار) استئوآرتريت در خانمهای بالای 50 سال ارتباط با كاهش استروژن مطرح شده است و درمان جايگزينی با استروژن سبب كاهش خطر استئوآرتريت ران و زانو شده است.

اختلالات آندوكربن يا متابوليك مانند ديابت، هايپرپاراتيروئيديسم و آكرومگالی با استئوآرتريت ارتباط دارند.

تغذيه: وجود مواد آنتی اكسيدان در رژيم غذايی می تواند موجب پيشگيری يا تاخير استئوآرتريت شود. پيشرفت استئوآرتريت زانو در افرادی كه از نظر تغذيه ای كاهش ويتامين C دارند سه برابر بيشتر از افراد با مصرف بالای آن می باشد.

چاقی: از عوامل مهم در پيشرفت استئوآرتريت خصوصاً زانو می باشد.

چگونه منیزیم بر استئوآرتریت تأثیر می گذارد؟
مطالعات نشان می دهد که رژیم غذایی کم منیزیم با  مقادیر بالای فاکتور نکروز بافت (یک سایتوکاین مضر که باعث ایجاد پاسخ التهابی می شود) همراه است. در واقع فاکتور نکروز بافت عوامل نکروز را فعال نموده و باعث آزاد شدن سایتوکین های مضر و التهاب بیشتر می شود. 

آیا منیزیم می تواند به حفظ غضروف مفصل کمک کند؟
مکمل منیزیم می تواند ضایعات غضروف مفصل را کاهش دهد. ترکیبی از ویتامین E و Mg بهتر از منیزیم به تنهایی از غضروف محافظت می نماید.

آیا منیزیم می تواند به کاهش درد استئوآرتریت کمک نماید؟
مکمل منیزیم باعث کاهش ماده P می شود. ماده p یک ماده شیمیایی در مغز است که باعث تحریک گیرنده های درد می‌شود که این امر باعث می‌شود بدن درد ناشی از استئوآرتریت را احساس نکند.

مواد غذایی سرشار از منیزیم
غذاهایی که فیبر زیادی دارند به طور کلی از نظر منیزیم غنی می باشند. منابع غذایی منیزیم شامل :
- حبوبات
- غلات سبوس دار
- سبزیجات (به ویژه کلم بروکلی، کدو و سبزیجات برگ سبز)
- دانه ها و آجیل ها (به ویژه بادام)
- لبنیات
- گوشت
- شکلات و قهوه

کلسیم
بدن نسبت به سایر مواد معدنی کلسیم بیشترین مقدار را در بدن دارد. کلسیم نقش های بسیار مهمی در بدن ایفا می نماید. بدن بیش از 99 درصد کلسیم را در خود ذخیره می نماید. دریافت کلسیم مورد نیاز از منابع غذایی بسیار مهم است. غذاهای سرشار از کلسیم عبارتند از: محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست، سبزیجات برگ سبز، ماهی هایی با استخوان های نرم مانند کنسرو ساردین و ماهی قزل آلا، غذاهای غنی از کلسیم مانند غلات صبحانه، آب میوه، نوشیدنی سویا
مقدار دقیق کلسیم مورد نیاز به سن و سایر عوامل بستگی دارد. کودکان و نوجوانان در حال رشد به کلسیم بیشتری نسبت به بزرگسالان نیاز دارند.

ویتامین D
ویتامینD به بدن در جذب بهتر کلسیم کمک می نماید. کلسیم یکی از ساختمانهای اصلی استخوان است. کمبود ویتامینDمی تواند منجر به بیماری های استخوانی مانند پوکی استخوان یا راکت شود. ویتامین D نیز در تقویت سیستم عصبی، ماهیچه ای و سیستم ایمنی بدن نقش دارد. ویتامین D را از سه طریق می توانید دریافت نماید:
- از طریق پوست
- رژیم غذایی
- مکمل ها
بدن بعد از قرار گرفتن در معرض نور خورشید به طور طبیعی اقدام به ساخت ویتامینD می نماید. با این وجود، قرار گرفتن بیش از حد در معرض آفتاب می تواند منجر به پیری و سرطان پوست شود. برخی افراد ممکن است به ویتامین D اضافی بیشتری نیاز داشته باشند، این افراد عبارتند از:
- شیرخوارانی که شیر مادر می خوردند 
- سالمندان
- افراد دارای پوست تیره
- افرادی که دارای شرایط خاصی مانند بیماری های کبدی، فیبروز کیستیک و بیماری کرون هستند
- افرادی که چاق هستند یا جراحی بای پس معده انجام داده اند. 

فواید ویتامین D
- جلوگیری از پوکی استخوان
- جلوگیری از ریزش و شکستگی در افراد در معرض خطر پوکی استخوان
- پوکی استخوان ناشی از کورتیکواستروئید
- پوکی استخوان ناشی از ضد تشنج
- ضعف عضلات
- تقویت عملکرد سیستم ایمنی
- پیشگیری از بیماری های خود ایمنی
- مولتیپل اسکلروزیس
- آرتریت روماتوئید
- بیماری انسدادی مزمن ریوی(COPD)
- آسم
- برونشیت
- سرطان
- درمان و یا پیشگیری از راکت
- سندرم قبل از قاعدگی (PMS)
- آنفولانزا

کپی اطلاعات از سایت دارویاب و داروخانه اینترنتی دکتر صنیعی ممنوع است.