استئوفلکس یک مکمل مناسب برای محافظت از مفاصل و غضروف ها با اثرات ضد درد و ضد التهاب است. محتوی گلوکزآمین، کندرتین، منیزیم و ویتامین سی است.
موارد مصرف استئوفلکس :
- کمک به حفظ نرمی و انعطاف پذیری مفاصل
- تقویت و بازسازی غضروف های آسیب دیده و سلامت استخوان ها
دستور مصرف استئوفلکس : بزرگسالان و افراد بالای 12 سال، روزانه 2-1 قرص به همراه وعده غذایی اصلی مصرف نمایند.
شرایط نگهداری : در محل خشک و خنک ، دور از دسترس کودکان و تابش مستقیم نور خورشید نگهداری شود.
موارد هشدار و نکات قابل توجه :
- مکمل های غذایی نباید جایگزین یک شیوه زندگی سالم و یا بجای یک رژیم غذایی متعادل و متنوع مصرف شوند.
- در صورت حساسیت به هریک از اجزای تشکیل دهنده از مصرف آن خودداری کنید.
- این فرآورده یک مکمل رژیمی غذایی بوده و برای تشخیص، پیشگیری و یا درمان بیماری نمی باشد.
- بیماران دیابتی قبل از مصرف این مکمل باید با پزشک مشورت کنند.
- مقدار مصرف توصیه شده را بدون مشورت با پزشک و یا دکتر داروساز خود افزایش ندهید.
- افرادی که از استئوآرتریت رنج می برند ، افراد سالمند که نیاز به تغذیه مفاصل و بازسازی غضروف دارند و همچنین ورزشکاران که نیاز به حمایت بیشتر از مفاصل خود برای جلوگیری از آسیب دیدن دارند ، می توانند ازین فرآورده استفاده نمایند.
اجزای تشکیل دهنده :
توضیحات : این محصول ترکیبی ویژه حاوی گلوکزامین ، کندروئیتین ، ویتامینC ، منگنز و زردچوبه است که برای کمک به حفظ نرمی و انعطاف پذیری مفاصل ، تقویت و بازسازی غضروف های آسیب دیده و سلامت استخوان ها ، برای خانم ها و آقایان در تمام سنین ، فرموله شده است.این ترکیب منحصر بفرد آهسته رهش (Prolonged Release) است. آهسته رهش بودن استئوفلکس سبب ماندگاری طولانی مدت اثرات این دارو در بدن می شود.
سوال) آیا گلوکزآمین می تواند منجر به افزایش قند خون شود؟
پاسخ: به هر حال مولکول گلوکزآمین از مشتقات گلوکز ساخته شده است و افراد مصرف کننده گلوکزآمین در صورتی که مبتلا به دیابت هستند باید از مقدار قند و شیرینی مصرفی روزانه خود بکاهند ولی قرار نیست گلوکزی که در ساختار این ماده وجود دارد صرف سوخت و ساز شود بلکه قرار است به عنوان ماده ساخت کارتیلاز بین استخوانی شود و حرکت مفاصل را تسهیل کند.
سوال) گلوکزآمین چیست؟
پاسخ: گلوکزآمین به طور طبیعی در بدن تولید می شود و در ساخت بافت کارتیلاژ نقش دارد. با افزایش سن توانایی بدن برای ساخت گلوکزآمین کاهش می یابد و در نتیجه این دارو برای جبران کاهش توانایی بدن در ساخت گلوکزآمین در اختلالات روماتیک استفاده می شود.
ویتامین C
مصرف میوه و سبزیجات تازه باعث كاهش خطر ابتلا به بيماريهای قلبی عروقی، سرطان، و فرايندهای تخريبی در بافت های بدن می شود، ايـن آثـار بيـولــوژيک مربـوط بـه تـركيبــات آنتی اكسيدانتی ازقبيل ويتامين C می باشد كه از تخريب بافتها توسط راديكال های آزاد جلوگيری می كند. ويتامين C به عنوان جاروکننده ی راديکالهای آزاد عمل می نمايد، اين ويتامين دو الکترون را به صورت متوالی از باند دوگانه بين کربن ۲ ۳و خود از دست می دهد، زمانی که اين الکترون ها از دست می روند اين ويتامين اکسيد شده و ترکيب ديگری را احيا می نمايد، به همين دليل اين ويتامين را آنتی اکسیدان می نامند.
مقـدار اسكـوربيـک اسيـد (ويتاميـن ث) يک شـاخص اساسی برای تعريف ارزش تجاری ميوه ها و سبزيجات می باشد. مقدار توصيه شده اين ويتامين، ٦٠ ميلی گرم روزانه می باشد اما، مصرف روزانه، ١٢٠ ميلی گرم جهت كاهش بيماری های مزمن مانند سرطان پيشنهاد می گردد. كمبود اين ويتامين در بدن موجب بروز بيماری های زيادی از جمله، اسكوربوت می شود. عقيده بر آنست كه اين ماده به عنوان حد واسط در بيوسنتز و متابوليسم برخی مواد كه درسيستم ايمنی بدن دخالت دارد شركت می كند. در طبيعت عناصر بسياری وجود دارند كه برای بافتهای زنده حياتی به شمار مي آيند. بر اساس شواهد 26 عنصر ضروری برای زندگی شناسايی شده است. يک گروه ازعناصر ضروری، عناصر كمياب(Element Trace) می باشند. مقدار اين عناصر به ازای هر گرم وزن خشک بافت در محدوده پيكوگرم تا ميكروگرم متغير می باشد.
منگنز:
عنصر منگنز، يک عنصر كمياب بوده كه با شركت در ساختمان برخی آنزيم ها و همچنين به عنوان كوفاكتور آنزيم های ديگر، نقش مهمی در تعدادی از فرآيندهای فيزيولوژيكی برعهده دارد. آنزيم های محتوی منگنز را به طور كلی manganoprotein می نامند. مهمترين متالوآنزيم منگنز، سوپراكسيد ديسموتاز (SOD-Mn) می باشد. اين آنزيم، اصلی ترين آنتی اكسيدان در ميتوكندري محسوب می گردد. مقدار كل منگنز در انسان 20-12 ميلی گرم می باشد . اين عنصر به ويژه در دوران رشد و نمو از اهميت خاصی برخوردار است. منگنز یکی از 13 ماده معدنی اساسی برای داشتن استخوان های سالم است. در حقیقت، منگنز برای مراحل اولیه ساخت استخوان لازم است. منگنز عنصری كمياب و ضروری است كه در ساختمان برخی متالوآنزيم ها يافت می شود.
تولید ماده شیمیایی به نام کندرویتین سولفات به منگنز نیاز دارد و کندرویتین سولفات، به همراه آنزیمی به نام استئوکلسین، ماده ای را که فیبرها و سلول های بافت همبند در آن تعبیه شده است را تشکیل می دهد که در نتیجه این ماده به حفظ استخوان ها و مفاصل سالم کمک می نماید.
زردچوبه (Curcuma longa)
این گیاه، گیاهی پایا از خانواده زنجبیل (Ginger) بوده و ارتفاعی حدود 90 تا 150 سانتی متر دارد و پوشیده از برگهای بلند و نوک تیز و گلهای زرد شیپوری است. ریزوم این گیاه بسیار با ارزش است و به طور گسترده در کشورهای آسیایی مانند هند، چین و دیگر کشورها کشت می شود. قدمت استفاده از این گیاه به عنوان مکمل غذایی و یا مولکولی درمانی به بیش از 5000 سال می رسد. قرنهاست در طب هند و چین از این ماده به عنوان: ضد التهاب در درمان قلنج، دندان درد، درد قفسه سینه، زردی، بی اشتهایی، آلزایمر، دیابت، آسم، زخم معده و مشکلات قاعدگی استفاده می شود.
ترکیبات زردچوبه
زردچوبه از طیف وسیعی از مواد شیمیایی گیاهی تشکیل شده است که از جمله آنها می توان از کورکومین، دی متوکسی کورکومین، بیس دی متوکسی کورکومین، کورکومنول، کورکومول تترا هیدرو کورکومین، تورمرین، تورمرونز و تورمرونول نام برد. مهم ترین مواد تشکیل دهنده زردچوبه، کورکومینوئید ها هستند که رنگ زرد زردچوبه را نیز ایجاد می کنند. مهمترین کورکومینوئیدی که بیشترین خواص درمانی زردچوبه را به آن نسبت می دهند، کورکومین است.
کورکومین ،یکی از اجزای اصلی زردچوبه، دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قدرتمند است. بنابراین، آیا زردچوبه برای استخوان ها مفید است؟ آیا استخوانهای سالم دارید؟ در بیشتر موارد، افراد با افزایش سن نگران سلامت استخوان های خود می شوند. مراقبت از استخوان ها همیشه در اولویت برای افراد قرار دارد . ورزش منظم و مصرف غذاهای غنی از کلسیم، رایج ترین توصیه ها برای داشتن استخوان های سالم است. علاوه بر رژیم غذایی و فعالیت بدنی، مطالعات اخیر تأثیر مثبت زردچوبه برای استخوان و مفاصل را تأیید می نماید. این ادویه قدرتمند نتایج مثبتی برای بهبود سلامت استخوان و محافظت از اختلالات ایجاد شده در استخوان ها را نشان می دهد.
مزایای شگفت انگیز زردچوبه برای استخوان و مفاصل
ضد التهاب و ضد آرتریت
یافته های علمی نشان می دهند که اغلب بیماری های مزمن به دلیل عدم تنظیم التهاب بوجود می آیند. بنابراین، یافتن مواد با خاصیت ضد التهابی موثر و ایمن یک چالش واقعی در پزشکی مدرن است. تا به امروز استروئیدها احتمالاً بهترین مواد ضد التهابی شناخته شده به شمار می آیند اما مصرف آن ها با عوارض جانبی فراوانی همراه است. خاصیت ضد التهابی کورکومین توجه دانشمندان مختلفی را به خود جلب کرده است. آنها تلاش می کنند تا از این خاصیت کورکومین برای درمان بیماریها و اختلالات مختلف ناشی از التهاب از جمله آسم، زخم معده، دیابت، بیماری های مرتبط با چاقی، برطرف کردن التهاب بعد از پرتو درمانی، حفظ پیوند و ترمیم زخم استفاده نمایند.
زردچوبه به دلیل دارا بودن خاصیت آنتی اکسیدانی به کاهش درد و سفتی مفاصل کمک می نماید. استفاده از زردچوبه یک گزینه درمانی طبیعی برای افرادی است که ترجیح می دهند از روش های طبیعی برای رفع التهاب استفاده کنند. زردچوبه همچنین ضد آرتریت بوده زیرا عامل اصلی آرتریت التهاب مفاصل است و این ماده با خواص ضد التهابی قوی خود، آرتریت را تحت تاثیر قرار داده و کنترل می نماید. زردچوبه نیز هنگام ترکیب با مسکن ها برای کاهش درد ناشی از آرتریت موثر است.
کاهش خطر پوکی استخوان
با افزایش سن، استخوان ها شروع به ضعیف شدن و کاهش مواد معدنی ضروری در آنها می گردد. پوکی استخوان منجر به ضعیف تر شدن استخوان ها شده و آنها را مستعد شکستن می نماید. این وضعیت استخوانی باعث درد می شود . زردچوبه در جلوگیری از کاهش مواد معدنی استخوان و حفظ تراکم استخوان نقش بسازی دارد. کورکومین موجود در زردچوبه به فعالیت سلولهای تولیدکننده استخوان کمک می نماید.
تسکین درد زانو
زردچوبه یک جایگزین طبیعی و ایمن برای داروهای مسکن برای مقابله با زانو و سایر دردهای مفاصل است. ورزشکارانی که به دلیل تمرینات شدید دچار درد زانو می شوند، از زردچوبه برای کاهش التهاب و درد مصرف نمایند. همچنین می توانید زردچوبه را در رژیم غذایی خود بگنجانند و یا از مکمل های حاوی زردچوبه استفاده نمایند. خواص آنتی اکسیدانی زردچوبه می تواند در مبارزه با استرس اکسیداتیو که باعث تخریب بافت های مفصلی می شود، کمک نماید. به عبارتی به بدن کمک می کند تا با رادیکال های آزاد مبارزه و از آن ها در برابر بیماری های مختلف محافظت نمایند و در نتیجه منجر به کاهش التهاب و درد می گردد.
آرتريت روماتوئيد: آسيب های التهـابی از جملـه عوامـل ايجاد درد مفاصل هستند . لذا زردچوبه با اثـر آنتـی اكـسيدانی و ضدالتهابی می تواند در كاهش درد مفاصـل مـوثر باشـد .
اثر ضد سرطانی
در تحقيقات متعدد نشان داده شده است كه مصرف بعضی از مواد غذايی و گياهان دارویی می توانند موجب مهار رشد سلولهای سرطانی شوند. گـزارش اپيدميولوژی حاكی از آن است كه در كـشورهایی كـه مـصرف زردچوبه زياد است، سرطان های روده ای كمتر مـشاهده شـده اسـت. در مقـالات متعـددی اثـرات آنتـی اكـسيدانی، ضدسميت، ضدالتهاب و ضد سرطانی كوركامين گـزارش شـده است. اثرات ضد سـرطانی زردچوبـه از ايـن نظـر بـا اهميت است كه زردچوبه به عنوان يک ماده افزودنی بـه غـذا مورد استفاده قرار می گيرد و مصرف ايـن مـاده بـا دوز بـالا از تكثير سلول های سرطانی پيشگيری ولی بـه سـلول های سـالم آسيبی وارد نمی كند.
زردچوبه به طور مستقيم موجب مهار تشكيل عروق جديد و به طور غير مستقيم بـا مهـار توليـد عوامل محرک در تشكيل عـروق جديـد، هورمـون هـای رشـد فيبروبلاسـت و هورمـون رشـد اپيـدرم، از رشـد سـلولهـای ســرطانی پيــشگيری می كنــد. اثــرات ضدســرطانی كوركومين روی بسياری از رده سلول هـای سـرطانی از جملـه: پانكراس، رحم انسان و ديگر رده های سلولی و سرطان كليـوی ناشی از تجويز مواد سرطان زا گزارش شـده اسـت.
محافظت كبدی
در آزمايش های حيوانی نشان داده شـده است كه زردچوبه كبد را در مقابل انواع مـواد سـمی از جملـه تتراكلريــد كــربن، گــالاكتوز آمــين، پنتوباربيتــال، اســتامينوفن، تيواسـتاميد و آفلاتوكـسين محافظـت مـی كنـد. در تحقيقــات روی حيوانــات آزمايــشگاهی زردچوبــه اثــرات ضدسيروز كبـدی داشـته اسـت . ادعـا شـده اسـت كـه اثـرات محافظت كبدی اين گياه به دليل اثرات آنتی اكسيدانی اين گيـاه است.
زردچوبه دارای تركيبات متعدد محلـول در آب بـا خواص آنتی اكسيدانی است كه مهم ترين آنها كوركـومين اسـت. يک پروتئين مقاوم به گرما از زردچوبه استخراج شده است كه خواص آنتی اكسيدانی آن عليه سوپر اكسيد و همچنين در محافظت از اكسيداسيون رشته DNA از كوركـومين بيـشتر است.
اختلالات گوارشی
در طب سـنتی زردچوبـه بـه عنـوان يک باد شكن شناخته شده است و مصرف آن بـا غـذا موجـب بهبود هضم غذا و كاهش نفخ معده می شود. همچنين بـا تـاثير در تحريک و توليد صفرا و در نتيجه هضم چربـی هـا موجـب بهبود هضم غذا می شود. لذا مصرف اين ماده در افراد مبتلا بـه اختلالات گوارشی مـزمن و افـرادی كـه بعـد از مـصرف غـذا احساس خستگی و يا احساس نفخ می كنند، پيشنهاد شده است.
تجويز خـوراكی عـصاره متـانولی زردچوبـه موجـب كاهش ترشح شيره معده و پيـشگيری آسـيب ناشـی از تجـويز هيستامين، ايندومتاسـين، رزرپـين، مركاپتـامين، متـانول، اسـيد كلريدريک، هيدروكـسيد سـديم و كلريـد سـديم بـر معـده و اثنی عشر شده اسـت. تـأثير زردچوبـه بـه عنـوان مهاركننده اسپاسم ماهيچه صاف موجب كاهش دردهای شكمی ناشی از كوليت اولسراتيو در انسان می شـود.
بيماری آلزايمـر
تجمـع پـروتئين بتـا آميلوئيـد بيماران مبتلا به آلزايمر موجب تشديد آسيب سلولی می شـود . در يک مطالعه تجويز زردچوبه موجب كاهش تشكيل پـروتئين بتا آميلوئيد در محيط برون تنـی و در مطالعـه ای ديگـر تجـويز زردچوبه موجب تشديد فعاليـت منوسـيت هـا و ماكروفاژهـای بيمـاران مبـتلا بـه آلزايمـر در بتـا آميلوئيـد زدايـی در شـرايط برون تنی شد. محققان مدعی هـستند كـه تـاثير مثبـت زردچوبه بر سيستم ايمنی بدن عامـل اصـلی در تحليـل پـلاک بتا آميلود بوده است.
مطالعات آزمايشگاهی متعددی به منظـور بررسـی تاثير زردچوبه در متابوليسم و روند آسيب سـلولی در بيمـاری آلزايمر انجام شده است كه نتـايج ايـن مطالعـات حـاكی از آن است كه خواص آنتی اكـسيدانی، ضـدالتهابی و تنظـيم سيـستم ايمنی توسط زردچوبه در بهبود متابوليسم و پيشگيری از رونـد آسيب سلولی در بيماری آلزايمر موثر است.
عوارض جانبی: زردچوبه يک ماده افزودنی به غذای روزانـه انـسانهـا در اكثـر جوامـع اسـت و تـاكنون عـوارض جـانبی خطرناكی با مصرف آن گزارش نشده است. ولی عـوارض جانبی اين ماده در موارد خاصی مشاهده شده اسـت كـه بايـد مورد توجه قرار گيرد.
آلرژی: تمـاس بـا زردچوبـه در افـرادی كـه بـه گياهـان خانواده زنجيل حـساسيت دارنـد ، موجـب حـساسيت پوسـتی می شود.
عوارض گوارشی: مصرف دوز بالای اين گياه مخصوصاً در طولانی مدت موجب عوارض گوارشـی مـی شـود .
عوارض كبدی: مصرف زردچوبه ممكـن اسـت موجـب تحريک در ترشح و انقباضات كيسه صفرا شود ، لذا تجـويز آن به افراد مبتلا به سنگ صـفرا، يرقـان ناشـی از انـسداد مجـاری صفرا و كوليک حاد مجاری صفرا پيشنهاد نمی شود.
حاملگی و شيردهی: با توجـه بـه مـصرف زردچوبـه بـه عنـوان ادويـه حتـی در حـاملگی و شـيردهی در طـول تـاريخ هيچ گونه گزارشی از عوارض جانبی آن منتشر نشده اسـت. در حيوانات آزمايـشگاهی مـصرف خـوراكی آن عـوارض جـانبی روی جنين نداشته است ، ولـي گـزارش ديگـری حـاكی از آن است كه زردچوبه موجـب تحريـک ماهيچـه رحـم در مـوش صحرايی می شود، لـذا مـصرف آن در دوران بـارداری بايـد بـا احتياط همراه باشد.
تداخلات دارويي: تجويز زردچوبه هم زمان با فلفل سياه موجب افزايش فراهمی زيـستی زردچوبـه بـه ميـزان دو هـزار درصد می شود.تجويز زردچوبه همزمان بـا لوواسـتاين و آتورواستاتين و همچنين داروهای كاهنده قنـد خون و همچنـين داروهای كاهنده فشار خون احتمالاً موجـب تـشديد اثـر آنهـا می شود.
دوز مصرفی: ميزان مصرف زرد چوبه بـه عنـوان دارو تـا روزی 3 گرم برای اشخاص بالغ بلامانع می باشد. ولی مصرف 8 الی 10 گرم روزانه زردچوبه بـه مـدت 3 مـاه جهـت پيـشگيری سرطان اوليه بدون عوارض جانبی بوده است . همچنين بـا مـصرف 60 الي 200 ميلی گـرم كوكـورمين يـا مـاده مـوثر زردچوبـه در روز عوارض جانبی مشاهده نشده است.
کپی اطلاعات از سایت دارویاب و داروخانه اینترنتی دکتر صنیعی ممنوع است.
