درموبلا گلدن لایف

توضیحات:
درموبلا چیست ؟
پوست، مو و ناخن بارزترین شاخصه های سلامتی ما هستند. ریزش مو ، ضعف ، شکنندگی و پوسته پوسته شدن ناخن ها و اختلالات پوستی می تواند نشانه های کمبود تغذیه ای باشد. لایه بیرونی پوست ، مو و ناخن ها همه ساختارهای کراتینه هستند. نیاز اساسی برای سلامتی این ساختارها شامل مصرف کافی مواد مغذی مانند پروتئین ، اسیدهای آمینه ضروری ، مواد معدنی و ویتامین ها است که کپسول درموبلا آنها را تامین می کند. 

موارد مصرف:
- تقویت رشد و استحکام مو 
- ضخامت ناخن ها را 25٪ افزایش داده و باعث جلوگیری از شکسته شدن می شود.
- تشکیل کلاژن را برای حفظ یکپارچگی پوست افزایش می دهد.

دستور مصرف: روزانه یک عدد همراه غذا مصرف کنید.

اجزای تشکیل دهنده:
بیوتین: یک ویتامین ضروری برای پوست است. همچنین رشد مو و ناخن ها را تحریک می کند. همچنین ممکن است ضخامت ناخن 25٪ افزایش یابد. پس از گذشت 12 هفته ، بهبود در استحکام و ضخامت ناخن ها در کارآزمایی بالینی مشاهده شده است.
ویتامین A : باعث افزایش تکثیر سلولی و تحریک سنتز کلاژن می شود.
ویتامین C و E: دو آنتی اکسیدان قوی هستند که در برابر صدمات رادیکال های آزاد نقش محافظتی دارند.
ویتامین E: پوست را تسکین داده و آرامش می بخشد. همچنین باعث رشد مو و ناخن ها می شود.

سیلیس: در تمام بافتهای همبند اعم از ناخن ، مو و پوست متمرکز است ، جایی که در تشکیل کلاژن نقش دارد. کلاژن به عنوان چارچوب ساختاری پوست عمل می کند.
سیلیس چیست و چه نقشی در بدن شما دارد؟ سلنيوم خواص فيزيكی و شيميايی حدواسط بين فلز و غيرفلز دارد و مشابه با گوگرد، آرسنيک و تلوريم است كه در گروه VI جدول تناوبی عناصر قرار دارند. گونه های مختلف سلنيوم جذب بيولوژيكی دارند و هيچ مكانيزم كنترل كننده برای جذب متعادل آنها وجود ندارد. جذب سلنيوم زياد است ولی حضور گوگرد و مس در رژيم غذايی انسانها و حيوانات از جذب سلنيوم جلوگيری می كند و جذب سلنيوم، تابعی از غلظت اين عناصر است. عنصر سلنيوم در بدن يک بيوانباره است، بدين معنی كه در گياهان و حيوانات به صورت بيولوژيكی تا 200 الی 6000 برابر تغليظ می شود.

نقش سلنيوم در بيوشيمی انسان :
سلنيوم جزء اصلي سلنوآنزيم ها است. در مركز همه اين پروتئين ها، اسيد آمينه سلنوسيستئين وجود دارد كه به عنوان عامل اكسايش و كاهش عمل مي كند. اگر چه بسياری از سلنوپروتئين ها نقش های متفاوتی دارند كه هنوز به طور كامل روشن نشده است، ولی به طور كلي سلنوپروتئين ها آنزيم های مهمی هستند كه اهميت آنها برای سلامتی انسان با اثر چندريختی نوكلئوتيد منفرد در ژن های سلنوپروتئين ها بر احتمال خطر بيماری يا مرگ و مير مشخص شده است. سلنيوم به عنوان كوفاكتور برای كاهش آنزيم های حياتی گلوتاتيون پراكسيدازها ضروری است، كه اين آنزيم در همه بافت های زنده نقش كليدی دارد. اين آنزيم، پراكسيدهای سلول را كاهش می دهد، بنابراين از اكسيد شدن مضر در سلول جلوگيری می كند. آنزيمهای مفيد ديگری در بدن وجود دارند كه سلنيوم در مركز فعالشان به عنوان عامل اكسايش ـكاهش عمل می كند. به عنوان مثال سلنوآنزيم احياء كنندهتيوردوكسين، نوكلئوتيدها را در سنتزDNA كاهش ميدهد وبه كنترل حالت اكسايش كاهش درون سلولی كمک می كند.
تيوردوكسين ردوكتاز(TR) سلنوسيستئين، آنزيم ديگری است كه نقش منحصر به فرد سلنيوم را در فيزيولوژی انسان مشخص می كند و باعث جلوگيری از سرطان های ويژه، عامل كاهش دهنده بيماريها، آسيب های سيستم عصبی مركزی و عامل ايمنی می شود. سلنوپروتئين ها علاوه بر نقش آنزيمی، نقش ساختمانی نيز دارند. تقريباً 60 درصد سلنيوم موجود در پلاسما در سلنوپروتئين P وجود دارد كه شامل 10 اتم سلنيوم در هر مولكول با نام سلنوسيستئين است. اين پروتئين به عنوان حامل سلنيوم نقش ايفا می كند و امكان دستيابی و توزيع سلنيوم در كل بدن را تسهيل می كند. سلنيوم به صورت سلنوپروتئين ها در تشكيل هورمون تيروئيد و سيستم های درونريز ديگر نقش بحرانی دارد. سلنيوم در جدول تناوبی بعد از گوگرد قرار دارد، پس می تواند در تركيبات آلی متعدد جايگزين گوگرد شده و تركيبات مختلف مثل سلنوسيستئين، سلنوسيستين، ديسلنوسيستين، سلنومتيونين، سلنوگلوتاتيون و سلنوديگلوتاتيون توليد كند. سلنومتيونين قادر است به طور غيراختصاصی وارد پروتئين ها شده و به جای متيونين قرار گيرد. به طور كلی تركيبات سلنيوم دار نسبت به همتای گوگرد آنها واكنش پذيرتر هستند. دو منبع غنی از سلنيوم، خشكبار و كليه (قلوه) است كه در اكثر مناطق وجود دارد. خرچنگ، جگر، ماهی صدفی و ماهی های ديگر منابع خوب و معتدل از سلنيوم هستند.

سميت سلنيوم
سلنيوم يک متالوئيد (شبه فلز) است. به عبارت ديگر هم دارای خاصيت فلزی و هم خاصيت غيرفلزی است. اين خاصيت باعث می شود كه اين ماده در مقادير كم برای سلامتی انسان و حيوان ضروری، اما در مقادير زياد مضر و سمی باشد. سلنيوم حتی می تواند مسموميت مزمن ايجاد كند كه علايم آن در مدت چندين روز يا بيشتر ظاهر می شود. بوی تند شبيه به سير از تنفس فرد در معرض قرار گرفته در مسموميت حاد و مزمن به متابوليت فرار ديمتيل سلنيد نسبت داده ميشود.

علائم مسموميت :
- تغییرات ناخن مثل ناخن شكننده
- بروز لكه های سفيد
- خطهای طولی روی سطح ناخن
متداول ترين علامت مسموميت مزمن با سلنيوم است.

اثرات کمبود بر سلامتی
امروزه اهميت وجود سلنيوم برای سلامتی انسان به طور عمومی شناخته شده است. در مطالعات نشان داده شده است كمبود سلنيوم خون در بريتانيا و ديگر كشورهای اروپايی، پتانسيل سلامت عمومی را با شيوع بيماری های مزمن مثل: سرطان و بيماری قلبی و عروقی به خطر انداخته است كه با دريافت يک رژيم غذايی حاوی سلنيوم كاهش 50 درصدی از اين بيماری ها گزارش شده است. سلنيوم در بدن انسان در محيط های مختلف مثل پلاسما، گلبول قرمز، سلنوپروتئين P، پلاكت، آنزيم فعال گلوتاتيون پراكسيداز وجود دارد كه كاهش سلنيوم كل خون منجر به ايجاد بيماری های مختلف می شود.

سلنيوم و سرطان پروستات
افرادی كه سطح سلنيوم پلاسمای بالاتر از ميانگين داشتند، كاهش 50 درصدی خطر ابتلا به سرطان پروستات را نشان دادند. مكانيزم سلنيوم در جلوگيری از كاهش احتمال خطر ابتلا به سرطان پروستات به طور كامل مشخص نشده است. ولی شواهدی وجود دارد كه سلنيوم باعث آپوپتوز سلول های سرطانی پروستات می شود، در حالی كه اثر مخربی روی سلول های پروستاتی طبيعی ندارد. اين فرآيند آپوپتوتيک می تواند توسط آراشيدونيک اسيد و محصول 5 - ليپوكسيژناز تشكيل شده از متابوليک های آراشيدونيک اسيد جلوگيری شود. بر اين اساس به افرادی كه برای درمان سرطان پروستات سلنيوم مصرف می كنند، توصيه می شود كه از رژيم های غذايی شامل آراشيدونيک اسيد اجتناب كنند.

سلنيوم و ديابت
خطر توليد راديكال های آزاد ممكن است در گسترش عوارض در ديابت شيرين نقش داشته باشد. چندين منبع قوی برای افزايش توليد راديكال های آزاد در ديابت شامل فرآيند اكسيداسيون خود به خودی گلوكز، فعال شدن گلبولهای سفيد خون، افزايش انتقال فلز قابل دسترس وجود دارد. برخی از ريزمغذی ها مثل سلنيوم پراكسيداسيون ليپيدها و همچنين فرايند اكسيداسيون را محافظت می كنند. كمبود سلنيوم در افراد باعث كاهش فعاليت گلوتايتون پراكسيداز و افزايش واكنش های اكسيداسيون شده و متقابلاً راديكال های آزاد را توليد می نمايد. در افرادی كه كمبود سلنيوم دارند، ترشح انسولين به طور قابل ملاحظه ای كاهش می يابد و اختلالات قند خون در افرادی كه كمبود ويتامين E و سلنيوم دارند، افزايش می يابد. پس كمبود سلنيوم می تواند عاملی برای ديابت باشد، به عبارت ديگر سطح سلنيوم كم باعث ابتلاء به ديابت شود.

سلنيوم و سرطان پستان
مطالعات مختلف انجام گرفته برای بررسی ارتباط سطح سلنيوم با سرطان پستان متفاوت است اما مطالعات نشان دادند كه سطح سلنيوم پلاسما، سرم و گلبول های قرمز در بيماران مبتلا به سرطان پستان در مقايسه با افراد سالم همان جامعه به طور قابل توجهی كمتر می باشد.

سلنيوم و حفظ سلامت استخوان
سیلیس برای رشد استخوان ها و رشد بدن کاملاً ضروری است. هنگامی که جوان هستید، بدن دارای مقدار زیادی سیلیس است به همین دلیل کودکان به طور معمول دارای موهای ابریشمی زیبا، پوست نرم و ناخن های عالی هستند. ما با مقادیر زیادی سیلیس و مقادیر کم کلسیم متولد می شویم و با افزایش سن، سیلیس خود را از دست می دهیم و بدن کلسیم را در غدد خود رسوب می دهد که منجر به "کلسیفیکاسیون" در بافت ها می شود. کلسیم برای جذب خود به ویتامین D3 نیاز دارد اما برای استفاده از کلسیم در ساختن استخوان ها و دندان های قوی به سیلیس نیز نیاز دارد. کمبود کلسیم همیشه با کمبود سیلیس همراه است. چندین مطالعه نشان داده است که افراد دارای استخوان شکسته، وقتی سطح سیلیس بالا در آنها بالا باشد، بدون توجه به میزان کلسیم موجود در جریان خون، خیلی سریع تر بهبود می یابند. در حقیقت، بدون سیلیس بدن شما می تواند از هم بپاشد. سیلیس همچنین باعث ایجاد تعادل معدنی مناسب بین کلسیم و منیزیم در بدن می شود. این تعادل مواد معدنی به نوبه خود به تعادل هورمونی کمک می کند. این تعادل هورمونی به نوبه خود مهم است زیرا دقیقاً عدم تعادل هورمونی است که منجر به پوکی استخوان می شود. با دستیابی به تعادل هورمونی و توانایی آن در افزایش کانی سازی استخوان، سیلیس در درمان و پیشگیری از پوکی استخوان بسیار ارزشمند است .

تقویت سیستم ایمنی
سیلیس به سیستم ایمنی بدن انرژی می بخشد و تصور می شود که عملکرد آن در قلیایی سازی بدن ارتباط زیادی با این خاصیت داشته باشد. خاصیت قلیایی سیلیس از این جهت مهم است که وجود محیط اسیدی در بدن، اغلب به دلیل عدم انتخاب مناسب رژیم غذایی، معمولاً منجر به نقص سیستم ایمنی و بیماری های مختلف می شود. سیلیس همچنین برای تولید آنتی بادی و آنتی ژن مورد نیاز است که هر دو از اجزای اساسی سیستم ایمنی قوی و سالم هستند. مصرف این ماده معدنی همراه با رژیم غذایی سالم و یک برنامه ورزشی به بازیابی سطح pH سالم در بدن کمک می کند. سیلیس توسط هر سلول و هر غده داخلی در بدن ما استفاده می شود. سیلیس در تقویت سیستم قلبی عروقی و همچنین سیستم عصبی مرکزی که برای انتقال مطلوب تکانه های عصبی به کلسیم و منیزیم متکی است ، تأثیر دارد.

درمان آلزایمر
سیلیس همچنین در افراد مسن برای محافظت در برابر آلزایمر ارزشمند است. زیرا با کمک به از بین بردن اثرات مضر آلومینیوم در بدن به درمان آن کمک می نماید.

سیلیس چگونه به حفظ سلامت پوست، مو و ناخن کمک می کند؟ وقتی پوست شروع به آویزان شدن می کند، سیلیکا از ارزش بالایی برخوردار باشد و این باعث می شود که پیر به نظر برسیم. در واقع یکی از بزرگترین اجزای اصلی تشکیل دهنده کلاژن، سیلیس است. از آنجا که کلاژن بافت پیوندی است که بیشتر پوست را تشکیل می دهد، درک اهمیت سطح سیلیس کافی در بدن دشوار نیست. داشتن کلاژن کافی و متناسب باعث می شود پوست نرم و جوان به نظر برسد که به نوبه خود به لطافت و افزایش رطوبت پوست کمک می نماید. هرگاه کلاژن در پوست آسیب ببیند، و این مسئله به دلیل آسیب رادیکال های آزاد در تمام مدت اتفاق افتد، برای بازسازی این بافت پیوندی سیلیس لازم است. همچنین، سیلیس یک مکمل عالی در مبارزه با آکنه خفیف تا متوسط است. این کار ابتدا با افزایش تولید کلاژن انجام می شود که باعث می شود سلول های لایه های سالم بیرونی پوست، که به دلیل ضایعات هورمونی مرتبط با آکنه ملتهب شده اند بهبود یابند. بعلاوه، مکمل سیلیس برای دفع سمومی که در نتیجه هضم نامناسب بوجود آمده اند،  بسیار مناسب است. این سموم به طور معمول به جریان خون نفوذ می کنند و باعث التهاب منجر به آکنه و پوست بی روح و پیر می شوند.

حفظ سلامت مو
سیلیس در مواقعی که موهای شما بیش از حد ریخته و ریزش موی شدیدی دارید، یک ماده معدنی حیاتی محسوب می شود. همچنین زنان و که از کم پشتی موهای خود نارضی هستند، کمک می نماید. به نظر می رسد نقش سیلیس برای سلامت مو دو برابر باشد. اولاً، همانطور که در بالا اشاره شد، سیلیس به دستیابی تعادل هورمونی کمک می کند. عدم تعادل در هورمون های جنسی زنانه یکی از بزرگترین عوامل ریزش مو و کم پشت شدن مو است. مصرف سیلیس قطعاً به جلوگیری از کم پشتی مو، بازگرداندن نشاط به مو کمک می کند و حتی ممکن است ریزش مو را بدون نیاز به داروهای هورمونی رفع کند. این خاصیت به ویژه برای کسانی که جهش سلولی مرتبط با استروژن اضافی دارند، بسیار مناسب است. ثانیا، پیوند سیلیس با بسیاری از مواد معدنی، پیوند می خورد. به عنوان مثال با اتصال  به آلومینیوم به حذف آن از از بدن، کمک می نماید. سیلیس مواد مغذی زیادی را به قسمتهای جانبی بدن، یعنی مو، پوست و ناخن ها می برد و در نتیجه تامین کننده مواد معدنی حیاتی لازم برای رشد و شادابی پیازهای مو می باشد.

روی: به حفظ تمامیت ساختاری ناخن ها ، موها و پوست کمک می کند. همچنین به درمان آکنه کمک می کند.
آهن: مهمترین ماده مغذی برای تشکیل خون و تشکیل کلاژن است. به کاهش ریزش مو و ضعف ناخن ها کمک می کند.
منیزیم و منگنز: سلامت پوست و مو را تقویت می کند و ضخامت مو را تقویت می کند.
ید: در تولید هورمونهای تیروئید نقش مهمی ایفا می کند ، سطح پایین این هورمون ها منجر به پوست و خشکی مو نیز باعث ضعف ناخن ها می شود.
کروم: با بهبود گردش خون ، سلامت پوست و مو را حفظ می کند.

کروم:
کروم یک ماده معدنی است. این ماده "عنصر کمیاب ضروری" نامیده می شود زیرا مقادیر بسیار کمی کروم برای سلامت انسان لازم است.

کاربردهای دارویی:
- درمان افسردگی
- سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
- کاهش کلسترول "بد" و افزایش کلسترول "خوب" در افرادی که از داروهای قلبی به نام مسدود کننده های بتا استفاده می کنند.
- سندرم متابولیک
- حمله قلبی
- اسکیزوفرنی
- اختلال دو قطبی
- بهبود عملکرد ورزشی
- افزایش انرژی و جلوگیری از افت ذهنی ناشی از افزایش سن استفاده می شود.

کاهش وزن
در برخی مطالعات نشان داده شده به دنبال مصرف مکمل کروم حساسیت به انسولین افزایش می یابد. از آنجا که انسولین به عنوان یک هورمون آنابولیک مطرح است، افزایش حساسیت به انسولین سبب بهبود هیپرانسولینمی شده و در نتیجه می تواند با کاهش تجمع چربی از یک سو و افزایش چربی سوزی از سوی دیگر همراه باشد. لذا به نظر می رسد مصرف مکمل حاوی کروم بتواند سبب کاهش چربی های بدن و در نتیجه کاهش وزن گردد.

درمان دیابت
کروم یک ماده معدنی ضروری است که برای متابولیسم طبیعی گلوکز و لیپید ضروری است و از آنجا که تحمل گلوکز را افزایش می‌دهد و سطح قند خون را متعادل می‏کند. کمبود کروم ممکن است به برخی از اختلالات مثل:
- کاهش تحمل گلوکز
- افزایش سطح انسولین سرم
- کاهش تعداد گیرنده‌های انسولین که از علائم دیابت نوع 2 است، منجر شود.
کروم در سـنتز انسـولین و گیرنده ی آن، ذخیـره و ترشـح انسولین و حفـظ شـکل کریسـتالی هگزامـر انسـولین و کنتـرل قند خـون نقـش دارد. همچنیـن کروم یـک آنتـی اکسـیدان قـوی بوده و بـه طـور غیـر مسـتقیم در کاهـش اسـترس اکسـیداتیو در بیمـاران دیابتـی از طریـق کنتـرل گلیسـمی و فعالیـت آنتـی اکسـیدانی موثـر مـی باشـد. کروم در پایـداری سـاختمان هگزامـر انسـولین و ذخیـره ی هورمـون در پانکـراس نقـش اصلـی را بـازی مـی کنـد. همچنین کـروم مـی توانـد بـه انسـولین متصـل شـود و نیـز توانایی تقویت عمـل انسـولین را دارد. مهـار آنزیم فسـفوتیروزین فسـفاتاز (آنزیمی که باعث جدایی فسـفات از گیرنده ی انسـولین می شـود) به وسیله ی ایـن عنصـر، باعـث کـم شـدن حساسـیت انسـولین مـی گـردد. کـروم باعـث افزایش حساسـیت سـلول های بتـا می شـود.

کلسیم و D3 : ساختار و یکپارچگی پوست ، مو و ناخن را حفظ می کنند.
مس: در تشکیل کلاژن و الاستین نقش دارد و برای تولید ملانین مورد نیاز است.
ویتامین c: در تولید کلاژن موثر است. 

موارد احتیاط:
- قبل از مصرف با متخصص تغذیه مشورت نمایید
- زنان باردار یا شیرده قبل از استفاده باید با پزشک مشورت کنند.