گاسترین

موارد مصرف : ضدالتهاب و مسکن درد معده، تسریع در التیام ورم و زخم های معده و اثنی عشر

دستور مصرف : روزی سه بار و هر بار یک قرص نیم ساعت قبل از غذا میل شود.

موارد منع مصرف و نکات قابل توصیه: فرآورده های محتوی گلیسیریزن در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن، دیابت و فشار خون بالا منع مصرف دارد. این فرآورده ها در بیماران کلیوی وکبدی باید با احتیاط و زیر نظر پزشک مصرف شود.

عوارض جانبی: مصرف مقادیر زیاد و طولانی مدت (بیش از ۶ هفته) از فرآورده های حاوی شیرین بیان توصیه نمی گردد خصوصاً در افرادی که مبتلا به بیماریهای قلبی عروقی می باشد.

تداخلات داروئی: مصرف همزمان فرآورده های حاوی شیرین بیان با کورتیکواستروئیدها و داروهای هورمونی (با اثرات استروژنی و آنتی استروژنی) و داروهای ضد فشار خون باید با احتیاط صورت گیرد.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی : مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.

اجزای فرآورده : هر قرص گاسترین شامل مواد گیاهی زیر می باشد: ریشه شیرین بیان، سرشاخه های گلدار بومادران و گلهای بابونه شیرازی

مواد موثره : مواد متشکله اصلی گیاهان تشکیل دهنده قرص گاسترین عبارتند از: گلیسیریزین، گلیسیرتینیک اسید، آلکالوئید آلیکئین و روغنهای فرار نظیر کامازولن و فلاونوئیدهای اپی ژنین و لوتئولین

استاندارد شده : بر حسب ۴۰-۳۷ میلی گرم گلیسیریزین در هر قرص

آثار فارماکولوژی :
گاستریتهای حاد و مزمن شایعترین عوارض التهابی بافت مخاطی معده بشمار می روند. گیاهان موجود در قرص گاسترین دارای مواد ضد التهابی و ضد اسپاسمی هستند. علاوه بر این فلاونوئیدها و ساپونینهای موجود در این گیاهان موجب تحریک تولید و افزایش ترشح موکوس محافظ معده شده، مانند سدی محافظ، جلوی تاثیر اسید معده روی قسمت زخم معده را می گیرد. بابونه و بومادران موجود در این فرآورده بالاخص با خاصیت ضد التهابی در بهبود زخم معده و اثنی عشر بسیار موثر می باشد. گلیسریزین و اسید گلیسریتنیک نیز دو ترکیب موثر می باشد. گلیسریزین و اسید گلیسریتنیک نیز دو ترکیب موثر شیرین بیان می باشد که میزان ترشح مخاط معده را افزایش داده و دارای خاصیت ضد سوزش معده می باشند. اثر ضد اسپاسم قرص گاسترین به فلاونوئیدهای آن مربوط می شود.
اسانسهای موجود در بابونه شیرازی و بومادران دارای اثرقاطع ضد میکروبی بوده و بر میکروب هلیکوباکترپیلوری (عامل ایجاد زخم معده و اثنی عشر) موثر می باشند.

Reference