موارد مصرف : رفع التهاب مفصلی در آرتریت روماتوئید و استئوآرریت، و موثر در کاهش دردهای دوران قاعدگی
دستور مصرف : روزی ۲ قرص بعد از غذا مصرف شود.
موارد منع مصرف : در بیماران مبتلا به زخم معده و اثنی عشر، سنگ کیسه صفرا، دیابت، اختلالات قلبی و عروقی فشار خون بالا مصرف این دارو مجاز می باشد.
موارد احتیاط: بیماران مبتلا به سنگ صفرا قبل از مصرف این دارو با پزشک معالج مشورت نمایند.
عوارض جانبی: به ندرت سردرد، صدای وزوز گوش، بی اشتهائی و اختلال ذائقه و اختلالات مختصر گوارشی گزارش شده است.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی: مصرف این فرآورده در طول بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.
اجزای فرآورده : هر قرص محتوی ۴۸۰ میلی گرم عصاره گیاه پنجه شیطان است که بر حسب ۱۴ -۱۱ میلی گرم هارپاگوزید استاندارد شده است.
مواد موثره : مواد موثره گیاه پنجه شیطان (Harpagophytum procumbens) عبارتند از: هاریاگوزید، هارپاگید، فلاونوئیدها (لوتئولین، کامفرول)، اسیدهای فنولیک، اسید سینامیک، اسید کافئیک، اسید کلروژنیک، کینونونها و فیتواسترول
آثار فارماکولوژی :
تحقیقات بسیار زیادی روی حیوانات آزمایشگاهی و انسان در عرض ۴-۳ دهه گذشته انجام شده است و اثر بخشی گیاه پنجه شیطان به عنوان داروی ضد التهاب و ضد روماتیسم و ضد درد به اثبات رسیده است. به نظر می رسد مکانیسم اثر آن از طریق دخالت در آزادسازی کلسیم در سلولها انجام می گیرد و به علت اثر آنتی اکسیدان قوی که دارای اثر ضد التهابی آن توجیه می شود چون التهاب ناشی از وجود واکنش های اکسیداتیو است. همچنین مواد موثره گیاه پنجه شیطان علل ژنتیکی حداقل یک یا چند فرآیند بیوشیمیائی که موجب التهاب می شود را مهار می نماید. در نتیجه التهاب، قرمزی، حرارت، ورم و درد را در مفاصل کاهش می دهد.
در مطالعات invitro نشان داده شده است که عصاره الکلی گیاه پنجه شیطان آزاد شدن فاکتور نکروز کننده تومور (TNF –α) را که توسط بکارگیری مونوسیتهای انسانی و تحریک آنها بالیپوساکارید بدست می آید را مهار می سازد. اثر ضدالتهاب عصاره این گیاه روی حیوانات آزمایشگاهی به اثبات رسیده است و همچنین در مطالعات بالینی روی ۱۲۲ بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو و کفل به مدت ۴ ماه در مطالعات دوسوکور در مقایسه با داوری ضدالتهاب استاندارد مورد بررسی قرار گرفته و نشان داده است که درد و التهاب را کاهش می دهد. هارپاگوزید از طریق مهار سیکلواکسیژناز و لیپواکسیژناز تولید پروستاگلاندین و لوکوترین های موثر در مسیر التهاب را مهار میسازد.
Reference