موارد مصرف :
کمک به سلامت و حفظ استحکام استخوانها و مفاصل کمک به ساخت و ترمیم غضروف مفاصل در بیماران مبتلا به استئوآرتریت تسکین درد، بهبود عملکرد و رفع خشکی مفاصل در بیماران مبتلا به استئوآرتریت دارای خواص ضد التهابی پیشگیری از بروز آرتروز در بیماران مستعد ابتلا به آرتروز
دستور مصرف :
بزرگسالان روزی 2 عدد همراه با آب و غذا میل نمایند .
زنجبیل :
گياه زنجبيل(Zingiber officinale ) يكي از معمول ترين فرآورده هاي گياهي مورد استفاده در بسياري از كشورها است. اين گياه امروزه در سرتاسر مناطق حاره اي مرطوب بخصوص هند كه بزرگترين توليدكننده است كشت مي شود. هندي ها و چيني ها از زنجبيل بخصوص ريزوم آن، براي بيش از 5000 سال براي درمان بسياري از بيماري ها استفاده مي كردند.
مواد موثره موجود در زنجبیل با اثرات ضد موتاژنیک، ضد كارسینوژنیک، ضد التهابی و آنتی اكسیدانی خود می تواند در درمان بیماری های التهابی و مرتبط به سن نظیر :
- بیماری های قلبی عروقی
- دمانس
- آرتريت
- استئوپروز
- مشکلات پوستی
- ناراحتی های کبد
-بیماری های کلیه
- سرطان ها و... موثر باشد.
زنجبیل و بهبود اختلالات تنفسی :
آسم يک بیماری التهابی می باشد. بنابراين به نظر می رسد زنجبیل در درمان اين بیماری موثر باشد.
زیرومبون یکی از اجزای زنجبیل است که دارای خواص ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ضد آلرژیک می باشد. بررسی اثر عصاره زیرومبون در موش های آسمی نشان داد که زیرومبون می تواند از طریق کاهش در تولید ائوتاکسین، کراتینوسیت مشتق از کموکین و تقویت سیتوکین در بهبود موش های آسمی موثر باشد.
به نظر می رسد زنجبیل التهاب مسیرهای هوایی ریه را کاهش می دهد و با سرکوبTh2 موجب تعدیل پاسخ ایمنی می شود و از این طریق می تواند درمانی برای آسم های آلرژیک باشد.
زنجبیل همچنین می تواند از طریق تعدیل کلسیم درون سلولی در عضلات صاف هوایی، باعث اتساع برونش ها و بهبود بیماری ریوی نظیر آسم شود.
زنجبیل و بهبود التهاب و درد مفاصل :
مطالعات با بررسی عصاره و پودر زنجبیل در بیماران استئوآرتریتی نشان دادند که زنجبیل در پیشگیری و بهبود التهاب مفاصل و کاهش درد در این بیماران موثر می باشد. نتایج حاصل از مطالعات حیوانی نیز نشان داد زنجبیل با توجه به اثرات ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ضد سروتونینی خود، می تواند علائم مفصلی را بهبود بخشد و در کاهش عوارض بیماری موثر باشد.
درمان استئوآرتريت يا آرتروز :
استئوآرتريت يا آرتروز معمولترين بيماري مفصلي و علت عمده درد و ناتواني در اكثر كشورهاي جهان است. شيوع اين بيماري با افزايش سن، افزايش مي يابد. تخمين زده شده است كه 40 %از افراد بالاي 70 سال در سراسر جهان از استئوآرتريت زانو رنج مي برند. درمان استئوآرتريت شامل درمانهاي دارويي، جراحي و درمان هاي مكمل مي باشد.
نگراني كه در اين ميان وجود دارد اين است كه برخي از اين درمانها نمي توانند به طور كامل مؤثر واقع شوند. برخي كارآزمايي ها نشان داده اند كه استفاده از داروهاي ضد التهاب غيراستروئيدي (NSAIDs) جديد سبب افزايش مشكلات قلبي ـ عروقي شده، يا انواع قديمي اين داروها سبب بروز ناراحتيهاي دستگاه گوارش شده است، به علاوه در مطالعه اي نشان داده شده است كه داروهاي ضدالتهاب غيراستروئيدي كه به طور معمول تجويز مي شوند، سبب مهار سنتز ماتريكس غضروف در انسان مي شود كه به نوبه خود سبب افزايش تخريب غضروف مفاصل در استئوآرتريت مي گردند. بنابراين بسياري از محققان به دنبال دارويي هستند كه ضمن اثربخش بودن، عوارض جانبي كمتري نيز داشته باشد كه در اين ميان مي توان به گياه زنجبيل اشاره نمود. مطالعات متعدد نشان ميدهند كه زنجبيل داراي اثر ضددرد و ضدالتهاب است و اين عمل خود را از طريق مهار مسيرهاي سيكلواكسيژناز و ليپواكسيژناز و جلوگيري از متابوليسم اسيد آراشيدونيك ايفا مي كند.
زنجبيل داراي تركيبات بسيار پيچيده است و شامل مواد مختلفي نظير كربوهيدراتها، اسيدهاي چرب آزاد، اسيدهاي آمينه و تركيبات غيرفرار متعدد مي باشد. در ميان تركيبات غيرفرار موجود در زنجبيل، مي توان به جينجرول ها و جينجرد يون ها اشاره نمود كه مسئول مهار توليد پروستاگلاندين هاي التهاب زا هستند. مطالعات همچنین نشان داده است كه در زنجبيل تركيبات فنولي و آنتوسيانين ها مهاركننده هاي قوي پروستاگلاندين ها بوده كه از طريق مهار سيكلواكسيژنازها و ليپواكسيژنازها از متابوليسم اسيد آراشيدونيك جلوگيري مي كنند. همچنين اين تركيبات مي توانند از طريق مهار نيتريك اكسايد سنتتاز باعث مهار مسيرهاي التهابي شده و اثرات ضددردي خود را اعمال نمايند.
آیا زنجبیل برای کمک به آرتروز مفید است؟
شواهد علمی مبتنی بر زنجبیل در کاهش علائم آرتروز محدود است، اما برخی از مطالعات امیدوار کننده هستند. محققان در یک مطالعه تصادفی، دو سو کور و کنترل شده با دارونما در سال 2001 که شامل 247 بیمار با درد آرتروز متوسط تا شدید بود. این محققان گزارش نمودند : 63 درصد از بیماران در گروه آزمایش كه عصاره زنجبیل مصرف می كنند، درد زانو را هنگام ایستادن كاهش داده اند. نتایج یک متاآنالیز از مطالعات در سال 2015 نشان داد که زنجبیل برای آرتروز نسبتاً موثر است، اما شواهد از کیفیت متوسطی نیز برخوردار است.
استفاده از زنجبیل همراه با داروهای آرتروز :
دکتر گودمن می گوید: اثر زنجبیل بر روی آرتروز به تسکین درد محدود می شود (هیچ مطالعه ای تأثیر مهمی در اصلاح بیماری نشان نداده است). این امر به ویژه برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بسیار مهم است. نتایج اکثر تحققیات نشان می دهد که مكمل پودر زنجبيل در تسكين درد بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو مؤثر است و مي توان از آن به عنوان يك مكمل ايمن براي بهبود درد مبتلايان به استئوآرتريت زانو استفاده نمود.
کلسیم:
دریافت کلسیم کافی برای جلوگیری از پوکی استخوان، از دست دادن مقدار و کیفیت استخوان ها که خطر شکستگی و ناتوانی را افزایش می دهد، امری کلیدی است. در ایالات متحده ، اکثر مردم تقریباً مقدار توصیه شده روزانه کلسیم مورد نیاز خود را فقط از طریق رژیم غذایی دریافت می کنند. با چند تغییر در رژیم غذایی، بیشتر افراد می توانند بدون مکمل به اهداف روزانه خود برسند. اما اگر می دانید که با استفاده از رژیم غذایی خود نمی توانید کلسیم مورد نیاز را تامین نماید بنابراین استفاده از مکمل های کلسیم امری ضروری است.
از دست دادن استخوان در بیماری آرتروز :
التهاب مزمن سبب ایجاد بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید و آرتریت پسوریازیس می گردد و همچنین استفاده از برخی از داروهایی که برای درمان بیماری ها استفاده می شود، خطرات پوکی استخوان را افزایش می دهد.
افراد مبتلا به آرتروز به دلیل بیماری مفصلی معمولاً در معرض خطر پوکی استخوان قرار دارند اما به دلایل دیگر نیز ممکن است در معرض تحلیل استخوان قرار بگیرند.
سایر عوامل خطر پوکی استخوان شامل:
- سبک زندگی که افراد می توانند آن را اصلاح کنند، مانند ورزش کافی، تعادل وزن و عدم کشیدن سیگار و زن بودن
تا سن 65 سالگی، هر دو جنس زن و مرد تقریباً به یک سرعت شروع به از دست دادن استخوان می کنند. اما بعد از آن زنان تراکم مواد معدنی استخوان را سریعتر از مردان از دست می دهند.
کلاژن:
کلاژن یکی از فراوانترین پروتیین ها یی می باشد که در پوست، استخوان و تاندون وجود دارد. کلاژن جز کلیدي غشا پایه اپی تلیال و تیغه خارجی براي سلول هاي عصبی می باشد. کلاژن به دلیل زیست سازگاري، تحریک،ضعیف سیستم ایمنی، خواص مکانیکی مناسب، قابلیت شکل دهی به اشکال فیزیکی متفاوت، ایجاد پیوندهاي عرضی قابل کنترل و ایجاد چسبندگی و رشد سلولی به عنوان ماده کاشتنی مناسب مورد استفاده قرار می گیرد. کلاژن یک مکمل غذایی است که از مواد حیوانی یا ماهی ساخته می شود. سرشار از اسیدهای آمینه است که نقش مهمی در ساخت غضروف مفصل دارد و ممکن است اثرات ضد التهابی داشته باشد. آزمایشات مربوط به نقش کلاژن در درمان آرتروز نتایج متفاوتی دارد. مطالعات در مورد نقش کلاژن در درمان آرتریت روماتوئید نشان می دهد که اثر قابل توجهی در کاهش درد و التهاب مفصل دارد.
کلاژن پس از فرآوری از گوشت گاو، گوشت خوک یا استخوان ماهی و پوست ساخته می شود تا هضم آن راحت تر شود. می توانید کپسول کلاژن را از داروخانه ها و فروشگاه های مواد غذایی سالم خریداری کنید.
مکانیسم عمل کلاژن :
مکمل های هیدرولیزات کلاژن سرشار از تعدادی اسید آمینه (گروهی از ترکیبات شیمیایی) هستند که نقش مهمی در ایجاد کلاژن دارند. کلاژن نوع II یکی از پروتئین های اصلی غضروف است. گفته شده است که مصرف کلاژن هیدرولیزات با تحریک تولید کلاژن مفصلی در بدن می تواند علائم آرتروز را بهبود بخشد. برخی مطالعات نشان داده اند که بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید با مصرف آنتی ژن خارجی (ماده ای که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به آن واکنش نشان دهد) از طریق مصرف خوراکی درمان می شود، که می تواند واکنش سیستم ایمنی بدن را تغییر می دهند.
مصرف کلاژن از طریق خوراکی سبب می شود برخی از مواد شیمیایی را که باعث التهاب مفصل می شوند به بدن وارد کرده و تحمل دهانی به این آنتی ژن ها ایجاد شده و اثرات آرتروز التهابی را کاهش می دهد.
آیا استفاده از کلاژن ایمن است؟
در نظر گرفته می شود که کلاژن به خوبی ایمن است و هیچ عارضه جانبی عمده ای ندارد. عوارض جانبی جزئی عبارتند از:
- احساس سنگینی در معده
- اسهال خفیف
- بثورات
هیچ تداخل دارویی شناخته شده ای وجود ندارد و ما هنوز نمی دانیم بهترین دوز کلاژن چیست.
مطالعات از دوزهای روزانه بین 1 تا 10 گرم هیدرولیزات کلاژن و 10 میلی گرم کلاژن مرغ یا گاو استفاده نمود.