موارد مصرف : پایین آورنده کلسترول، تری گلیسرید و لیپوپروتئین های خون، پایین آورنده فشار خون
دستور مصرف : در بزرگسالان روزی دو نوبت هر نوبت یک قرص (۳۰۰ ) با کمی آب میل شود.
موارد منع مصرف و نکات قابل توصیه: به علت آثار فارماکولوژیک مشخص سیر، مقادیر درمانی آن ممکن است هیپوگلیسمی و درمان های ضد انعقادی را تشدید نماید.
عوارض جانبی: سیر معمولاً فاقد آثار سمی است، با مقادیر درمانی تا کنون عارضه خاصی گزارش نشده است. معهذا مصرف سیر خام ممکن است موجب سوزش زبان و دهان، تهوع و استفراغ شود.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی: از آنجایی که سیر روی سیکل قاعدگی اثر می کند و به عنوان مسقط جنین معروف است، مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.
اجزای فرآورده : هر قرص محتوی پودر سیر به میزان ۳۰۰ میلی گرم
مواد موثره : مواد موثره سیر عبارتند از روغن فرار، ترکیبات سولفوره شامل آلیین(aliin)،الیسین، ترپن ها شامل سیترال ژرانیول، لینالول
استاندارد شده : قرص ۳۰۰ بر حسب ۱۱/۵ -۸/۵ میلی گرم آلیئین و قرص ۵۰۰ بر حسب آلیسین به میزان ۴-۲ میلی گرم در هر قرص
آثار فارماکولوژی :
سیر دارای اثر کم کننده کلسترول خون است که این اثر به خوبی در مطالعات روی حیوانات و روی بیماران مبتلا به فشار خون بالا به اثبات رسیده است. این اثر مربوط ماده دی الیل دی سولفید که حاصل تجزیه آلیسین است می باشد.
کاهش چربیهای خون و نسوج در مطالعاتی که روی حیوانات تحت درمان با رژیم غذائی محتوی پودر سیر یا روغن سیر و یا آلیسین انجام گرفته به خوبی ثابت گردیده است. آثار مفید سیر در انسان عبارتند از: کاهش کلسترول و تری گلیسیریدهای سرم و لیپوپروتئین های با چگالی کم (LDL) و افزایش میزان لیپوپروتئین های با چگالی زیاد(HDL)همچنین نشان داده شده است که همراه کردن سیر با یک غذای چرب مانع جذب چربی شده و در نتیجه غلظت چربی در خون بالا نمی رود.
اثر پایین آورنده کلسترول سیر وابسته به مقدار مصرف می باشد. مکانیسم اثر آن شامل وقفه سنتز لیپید و افزایش دفع استرولهای اسیدی و بازی است. به نظر می رسد که این اثر مربوط به کاهش بیوسنتز تری اسیل گلیسرول است که خود ناشی از کاهش نسجی NADPHمی باشد و افزایش هیدرولیز تری اسیل گلیسرول توسط افزایش فعالیت لیپاز و غیر فعال شدن آنزیم های دخیل در سنتز لیپیدها است. شاید مهمترین ارزش سیر در پیشگیری و درمان بیماری های قلبی عروقی اثر ضدتصلب شرائین آن باشد.
در یک مطالعه دوسوکور همراه با کنترل پلاسبو بر روی ۲۳ بیمار معلوم شده است که قرص محتوی سیر اثر تصلب زائی(atherogenicity) لیپوپروتئینها با چگالی کم را کاهش می دهد. همچنین در یک مطالعه آینده نگر روی ۲۰۲ فرد سالم در دو گروه کنترل و تحت درمان با سیر از طریق اندازه گیری کشش پذیری (elasticity) شریان آئورت معلوم شد که سیر افزایش سختی و سفتی شریان وابسته به سن را کاهش می دهد. مطالعات کنترل شده چندین اثر پائین آورنده فشار خون سیر را به اثبات رسانیده است. هشت مطالعه بالینی جمعاً بر روی ۴۱۵ بیمار فشار خونی که تحت درمان با فرآورده های محتوی سیر قرار گرفته اند نشان می دهد که سیر موجب کاهش قابل ملاحظه فشار خون آنها شده است میزان کاهش فشار خون ۱۱ میلی متر در فشار سیستولیک و ۵ میلی متر فشاردیاستولیک بوده است که این میزان کاهش از نظر آماری کاملاً قابل ملاحظه می باشد. از طریق مطالعات اپیدمیولوژی معلوم شده است که تشکیل فیبرینوژن زیاد یک عامل تشدید کننده برای بیماری قلبی و عروقی است.
مطالعات بالینی اولیه ارتباط بین سطح خونی فیبرینوژن و بیماری قلبی عروقی را معلوم نموده است. در طی ۴ سال مطالعه پیگیر معلوم شده است که ارتباط قوی تری بین مرگ های ناشی از اختلالات قلبی عروقی و سطح خونی فیبرینوژن است تا سطح خونی کلسترول این ارتباط در پنج مطالعه اپیدمیولوژی آینده نگر به اثبات رسیده است. اثر فیبرینولیتیک سیر در بیماران مبتلا به بیماری های ایسکمی قلب تحت درمان روزانه با سیر به مدت یک ماه مطالعه گردیده است و نشان داده شده که اثر فیبرینولیتیک به میزان ۷۲% تا ۸۵% افزایش یافته و موجب کاهش غلظت فیبرینوژن سرم می شود.
به طور کلی می توان نتیجه گرفت که فرآورده های سیر می توانند فعالیت فیبرینولیتیک سرم را در انسان افزایش دهند، این افزایش در اولین ساعت بعد از مصرف آغاز شده و به مدت ۱۲ ساعت ادامه می یابد. تراکم پلاکتی بیش از حد به طور شدیدی وابسته به آترواسکلروز، بیماری قلب و سکته های قلبی است. در یک مطالعه بر روی ۱۲۰ بیمار مبتلا به تراکم پلاکتی تحت درمان با ۹۰۰ میلی گرم/ روز از یک فرآورده سیر محتوی ۳/۱% آلیئین و یا کنترل پلاسبو قرار گرفتند.
در گروه تحت درمان با سیر تراکم پلاکتی خود به خود از بین رفت و گردش خون در عروق باریک پوست به میزان ۴/۷۴% افزایش یافته ویسکوزیته پلاسما به میزان ۲/۳% کاهش یافت. همزمان فشار خون دیاستولی نیز کم شد. کاهش قند خون و افزایش غلظت انسولین در خون متعاقب مصرف الیل پروپیل – دی سولفیدگزارش شده است.
Reference
