موارد مصرف : کمک به بهبود رشد و تقویت سیستم ایمنی در کودکان
دستور مصرف : روزانه دو عدد قرص به صورت جویدنی میل شود. از مصرف بیش از میزان توصیه شده خودداری کنید.
اجزای تشکیل دهنده:
ویتامینB2:
ویتامین B2 یا همان ریبوفلاوین یکی از هشت ویتامین گروه B است که برای سلامتی انسان ضروری می باشد. منابع غنی از این ویتامین شامل غلات، گیاهان و لبنیات می باشد. ویتامین B2 یک ویتامین محلول در آب است، بنابراین در آب حل می شود. تمام ویتامین ها یا محلول در آب هستند یا محلول در چربی هستند. ویتامین های محلول در آب از طریق جریان خون به تمام نقاط بدن منتقل می شوند و مقادیر اضافه آن نیز از طریق ادرار خارج می شود. با توجه به اینکه بدن مقادیر کمی از این ویتامین را می تواند در خود ذخیره نماید، بنابراین مصرف روزانه این ویتامین توصیه میشود. ریبوفلاوین به طور طبیعی در بعضی از مواد غذایی وجود دارد، به بعضی دیگر اضافه می شود و می توان آن را به عنوان مکمل مصرف نمود. بیشترین جذب آن در روده کوچک صورت می گیرد.
نقش ویتامین B2 در بدن
ویتامین B2 با کمک به تجزیه پروتئین ها، چربی ها و کربوهیدرات ها در حفظ انرژی بدن نقش اساسی دارد. ریبوفلاوین یا ویتامین B2 به عنوان یک کوآنزیم مورد نیاز در فعالیت آنزیم های چرخه انتقال الکترون عمل می کند. ریبوفلاوین در تبدیل کربوهیدرات ها به آدنوزین تری فسفات (ATP) نقش دارد. بدن با تجزیه ATP باعث تامین انرژی می شود. ATP برای ذخیره انرژی در عضلات بسیار حیاتی است. همراه با ویتامین A در :
-حفظ غشاهای مخاطی دستگاه گوارش
- سلامت کبد
- تبدیل تریپتوفان به نیاسین، (تولید اسید آمینه)
- حفظ سلامت چشم، اعصاب، ماهیچه ها و پوست
- تولید هورمون توسط غدد فوق کلیوی
- جلوگیری از پیشرفت آب مروارید
- رشد بهتر جنین
منابع ویتامین B2
منابع B2 عبارتند از:
- ماهی، گوشت و مرغ مانند بوقلمون، مرغ، گوشت گاو، کلیه و جگر
- تخم مرغ
- محصولات لبنی
- مارچوبه
- کنگر فرنگی
- آووکادوها
- فلفل قرمز
- مویز
- غلات غنی شده
- لوبیا و نخود فرنگی
- قارچ
- آجیل و خشکبار
- جعفری
- کدو تنبل
- گل سرخ
- سیب زمینی شیرین
- سبزیجاتی مانند کلم بروکلی و اسفناج
- نان های سبوس دار، نان غنی شده و سبوس گندم
- عصاره مخمر
ویتامین B2 محلول در آب است ، بنابراین پختن غذاها می تواند باعث از بین رفتن آن شود.
مقدار نیاز بدن به ویتامین B2:
دریافت روزانه ویتامین B2 برای مردان در سن 19 سال و بالاتر 1.3 میلی گرم در روز و برای خانمها 1.1 میلی گرم در روز است. در دوران بارداری ، زنان باید روزانه 1.4 میلی گرم و در هنگام شیردهی 1.6 میلی گرم در روز مصرف کنند.
انواع کمبودویتامین B2
دو نوع کمبود ریبوفلاوین وجود دارد:
- کمبود اولیه ریبوفلاوین هنگامی اتفاق می افتد که رژیم غذایی فرد از رژیم غذایی غنی از ویتامین B2 استفاده نکند.
- کمبود ثانویه ریبوفلاوین ممکن است به دلایل دیگری اتفاق می افتد، یکی از ا ین دلایل می تواند عدم توانایی روده ها در جذب ویتامین باشد و یا اینکه بدن نتواند از ویتامین به درستی استفاده کند و از طریق ادرار دفع گردد. کمبود ریبوفلاوین به عنوان آریبوفلاوینوز نیز شناخته می شود.
علائم کمبود ویتامین B2:
- ترک هایی در گوشه های دهان
- لب های ترک خورده
- پوست خشک
- التهاب دهان و زبان
- زخمهای دهان
- لبهای قرمز
- گلو درد
- درماتیت اسکروتوم
- نارسایی کمبود آهن
- حساست چشم نسبت به نور روشن
- افرادی که مقدار زیادی الکل می نوشند در معرض خطر کمبود ویتامین B قرار دارند.
خطرات کمبود ویتامین B2
به طور معمول ، مصرف ویتامین B2 بی خطر می باشد. مصرف بیش از حد دوز معمولن امکان پذیر نیست، زیرا بدن می تواند تا حدود 27 میلی گرم ریبوفلاوین جذب و مقدار اضافه آن را از طریق ادرار دفع نماید.
تداخلات دارویی:
- داروهایی که ممکن است با سطح ریبوفلاوین در بدن تداخل داشته باشند عبارتند از:
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند ایمی پرامین یا توفرانیل
- برخی از داروهای ضد درد، مانند کلرپرومازین یا تورازین
- متوترکسات، مورد استفاده در سرطان و بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید
- فنیتوئین یا Dilantin برای کنترل تشنج
- Probenecid ، برای درمان نقرس
ویتامین C:
ویتامین C که به اسید اسکوربیک نیز معروف است، یک ماده مغذی اساسی است که در حفظ بدن عملکرد بدن نقش دارد. به بسیاری از عملکردهای بیولوژیکی از جمله سنتز کلاژن، بهبود زخم ها و ترمیم و نگهداری غضروف، استخوان ها و دندان ها کمک می کند. ویتامین C همچنین یک آنتی اکسیدان است، به این معنی که باعث خنثی سازی رادیکال های آزاد آسیب رسان به بدن می شود. امروزه از آن به عنوان یک ماده موثر برای مقابله با سرماخوردگی استفاده می شود.
فواید آن برای سلامتی
اعتقاد بر این است که ویتامین C در درمان یا پیشگیری از بیماریهای بی شماری از جمله سرماخوردگی، آسم، برونشیت، سرطان، درد مزمن، آب مروارید، گاستریت، گلوکوم، بیماری قلبی، فشار خون بالا، استئوآرتریت، و بیماری پارکینسون موثر می باشد.
سرماخوردگی
محققانبا انجام یک مطالعه در سال 2013، نتیجه گرفتند که ویتامین C از سرماخوردگی جلوگیری نمی کند اما روند بیماری را با دوز روزانه 1000 تا 2000 میلی گرم، در بزرگسالان 12٪ و در کودکان 21٪ کاهش داد.
بهبود بینایی
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مکمل های ویتامین C پیشرفت دژنراسیون ماکولا را کند می نماید. نتایج یک مطالعه در سال 2001 نشان داد که افراد در معرض خطر بالای این بیماری، که روزانه 500 میلی گرم ویتامین C به همراه بتاکاروتن، ویتامین E و روی مصرف می کردند، روند پیشرفت دژنراسیون ماکولا تا 25% در آنها کاهش یافت. محققان در یک بررسی دیگر در سال 2014 به این نتیجه رسیدند که مصرف 135 میلی گرم ویتامین C در روز می تواند از انواع خاصی از آب مروارید جلوگیری کند.
کاهش فشار خون بالا
طبق یک مطالعه در سال 2012 از دانشگاه جان هاپکینز، مقدار بالای ویتامینC (روزانه حدود 500 میلی گرم) باعث کاهش جزئی فشار خون سیستولیک (بالایی) می شود اما تأثیر کمی بر فشار خون دیاستولیک (پایین) دارد. در حالی که دانشمندان هنوز دلیل این امر را مشخص نکرده اند، اما تصور می شود که دوزهای زیاد ویتامین C دارای خاصیت خفیف ادرارآور است که باعث از بین رفتن مایعات اضافی از بدن می شود. که این امر ممکن است به کاهش فشار کمک کند. همچنین یکی از مکانیسم های تاثیر این ویتامین بر پرفشاری خون از طریق تاثیر بر رادیکال های آزاد و خاصیت آتنی اکسیدانی می باشد.
تاثیر اسیدآسکوربیک (ویتامینC) بر پرفشاری خون ممکن است از طریق تاثیر آن بر سایر مواد مغذی مانند سدیم باشد. به این صورت که اسیدآسکوربیک به علت کاهش نوراپی نفرین آزاد شده از بخش مرکزی غده فوق کلیه، به کاهش میزان سدیم در گردش خون نیز منجر می شود.
کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سرطان
ویتامین C اغلب به دلیل توانایی آن در مبارزه با بیماری های قلبی و سرطان بسیار مورد استقبال قرار می گیرد و ان به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی ویتامین C است. در حالی که آنتی اکسیدان ها به طور قطع می توانند استرس اکسیداتیو مربوط به این بیماری ها را کاهش دهند، اما برای اثبات این امر که مکمل های ویتامین C می توانند به طور مستقیم در بهبود بیماری های قلبی و سرطان اثر مثبت بگذارند، اطلاعات زیادی در دسترس نیست.
مقدار مصرف:
- کودکان 0 تا 6 ماه: 40 میلی گرم در روز
- کودکان 7 تا 12 ماهه: 50 میلی گرم در روز
- کودکان 1 تا 3 سال: 15 میلی گرم در روز
- کودکان 4 و 8 ساله: 25 میلی گرم در روز
- کودکان 9 تا 13 سال: 45 میلی گرم در روز
- زنان 14 تا 18 سال: 65 میلی گرم در روز
- مردان 14 تا 18 سال: 75 میلی گرم در روز
- زنان 19 و بالاتر: 75 میلی گرم در روز
- مردان 19 ساله و بالاتر: 90 میلی گرم در روز
- زنان باردار 14 تا 18: 80 میلی گرم در روز
- زنان باردار 19 سال و بیشتر: 85 میلی گرم در روز
- زنان شیرده 14 تا 18: 115 میلی گرم در روز
- زنان شیرده 19 سال و بیشتر: 120 میلی گرم در روز
- افراد سیگاری باید روزانه 35 میلی گرم ویتامینC بیشتری مصرف نمایند.
عوارض جانبی:
- به طور کلی ویتامین C بی خطر تلقی می شود، اما در دوزهای زیاد عوارض جانبی از جمله سوزش قلب، حالت تهوع، سردرد، گرفتگی معده و اسهال ایجاد می نماید. دوزهای بیش از 2،000 میلی گرم ممکن است عوارض جانبی شدیدتری مانند خطر ابتلا به اسهال شدید و سنگ کلیه را به همراه داشته باشد.
- ویتامین C همچنین می تواند قند خون را بالا ببرد بنابراین در صورت ابتلا به دیابت با احتیاط مصرف شود. در زنان مسن مبتلا به دیابت، مصرف بیشتر از 300 میلی گرم در روز ویتامین C خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی را افزایش می دهد.
- در حالی که می توانید با اطمینان از ویتامین C در دوران بارداری استفاده کنید، استفاده بیش از حد ممکن است باعث آسیب به نوزاد شود. به طور کلی، مقدار مناسب بین 85 تا 120 میلی گرم در روز در نظر گرفته می شود.
تداخلات دارویی:
- ویتامین C می تواند دفع استروژن از بدن را کاهش دهد. مصرف ویتامین C با داروهای ضد بارداری یا استروژن ممکن است خطر عوارض جانبی افرایش هورمون در بدن را افزایش دهد.
- غلظت پرولیکسین در جریان خون را کاهش داده و اثر بخشی داروهایی افسردگی را کاهش می دهد.
- مکمل های ویتامین C همچنین اثر برخی داروهای شیمی درمانی را نیز کم می نماید.
- برای جلوگیری از تداخلات دارویی، قبل از مصرف مکمل با پزشک مشورت نماید.
