شربت دیاتوسین

موارد مصرف : ضد سرفه رژیمی (بدون قند)

دستور مصرف :
بزرگسالان و نوجوانان بالاتر از ۶ سال : ۲ قاشق مرباخوری ۳ نوبت در روز
کودکان ۱ تا ۶ سال : یک قاشق مرباخوری ۳ نوبت در روز

موارد منع مصرف و عوارض جانبی:
- به علت وجود اسپارتام در مبتلایان به فنیل کتو نوری منع مصرف دارد.
- به علت وجود سوربیتول در بیماران مبتلا به عدم تحمل ارثی فروکتوز همچنین در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه یا کبد مصرف نشود.
- تیمول موجود در این فرآورده ممکن است باعث تحریک غشاءهای مخاطی شود.

* مصرف این فرآورده به خصوص در افراد دیابتی تحت نظر پزشک مجاز می باشد .

مصرف در دوران بارداری و شیردهی : ایمنی مصرف این دارو در این دوران به اثبات نرسیده است.

اجزای فرآورده :
عصاره مایع برگ ها و سرشاخه های گلدار آویشن (Thymus vulgara)به میزان ۷۵۰ میلی گرم در هر ۵ میلی لیتر

مواد موثره :
فنول ها شامل: تیمول، کارواکرول سینئول، بورنئول، ژرانیول، لینالول، بورنیل و استات لینالیل
فلاونوئیدها شامل: اپی ژنین، لوتئولین، تیمونین و نارین ژنین

استاندارد شده : بر حسب ۳۵-۳۰ میلی گرم تیمول در ۱۰۰ میلی لیتر شربت

آثار فارماکولوژی : 
اثر ضد سرفه، خلط آور و ضد اسپاسم از مهمترین آثار فارماکولوژیک، آویشن به حساب می آید. این آثار را به اسانس های فرار (مانند تیمول و کارواکرول) نسبت می دهند. اسانس های فرار در گیاه آویشن، اثر ضد اسپاسم روی نسوج ریوی انسان دارد. مصرف آویشن و یا عصاره آن در درمان برونشیت، سیاه سرفه و التهاب مجاری تنفسی توسط مقامات بهداشتی در کشور آلمان مورد تایید قرار گرفته است. مصرف عصاره آویشن ترشحات موکوس دستگاه تنفسی را افزایش داده و واجد اثرات خلط آور می باشد در یک مطالعه دوسوکور و راندم ۶۰ بیمار مبتلا به سرفه های شدید تحت درمان با شربت آویشن یا دارو برم هگزین برای مدت ۵ روز قرار گرفتند. اثر دو دارو مشابه یکدیگر بود و تفاوتی بین اثر این دارو دیده نشد. این آزمایش نشان دهنده اثربخشی شربت آویشن به عنوان یک خلط اور قوی و موثر در درمان سرفه می باشد. فلاونوئیدهای موجود در فرآورده می توانند با تحریک مستقیم مخاط موجب افزایش ترشح مخاط تنفسی و افزایش حرکات مژک های تنفسی شده و در نتیجه خروج مواد زائد، میکروب و ذرات گرد و غبار را از طریق مجاری تنفسی تشدید می نماید.

Reference