شربت استئوجویس

توضیحات : 
کلسیم، مهمترین ماده معدنی جهت ساخته شدن اسکلت و استخوانهای قوی به شمار می آید و برای داشتن دندانهای سالم و عملکرد سلولها و عضلات بدن مورد نیاز است. خصوصاً خانمها، نوجوانان در مرحله رشد، افراد مسن، خانمهای باردار یا در دوران شیردهی، میزان نیاز بدن به کلسیم افزایش می یابد. شربت استئوجویس یوروویتال می تواند در پیشگیری از کمبود کلسیم در بدن موثر باشد. ویتامینD موجود درآن نیزدر افزایش میزان جذب کلسیم و تحریک نفوذ آن به استخوانها موثر است.

موارد مصرف : 
- بهبود رشد
- استحکام استخوان ها و دندان ها
- تقویت عملکرد عضلات و مفاصل بدن

دستور مصرف :
- کودکان 1 تا 7 : یک قاشق مرباخوری ( 5 میلی لیتر) - یک بار در روز
- کودکان 7 تا 12 سال : یک قاشق مرباخوری (5 میلی لیتر) - دو بار در روز
-بزرگسالان : یک قاشق مرباخوری (5 میلی لیتر) - سه بار در روز یا طبق تجویز پزشک مصرف گردد.

شرایط نگهداری : دور از دسترس اطفال و در جای خشک و خنک نگهداری شود.

موارد هشدار و نکات قابل توجه : 
- این فرآورده صرفا یک مکمل رژیمی – غذایی بوده و جهت تشخیص ، درمان و پبشگیری از بیماری نمی باشد.
- در دوران بارداری و شیردهی ، مطابق دستور پزشک مصرف گردد.
- قبل از مصرف به خوبی تکان داده شود.
- پس از باز نمودن درب بطری ، حتما داخل یخچال نگهداری شود.

تداخلات دارویی:
آنتی بیوتیک­ها: هر دو آنتی بیوتیک کینولون وآنتی بیوتیک­های تتراسایکلین با مصرف روی در دستگاه گوارش در تعامل هستند و مانع از جذب می­شوند. توصیه می­شودآنتی بیوتیک را حداقل 2 ساعت قبل و یا 4-6 ساعت پس از مصرف مکمل روی، استفاده نماید.

پنی سیلامین: روی می تواند جذب و عملکرد پنی سیلامین را کاهش دهد. پنی سیلامین دارویی است که برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شود. برای به حداقل رساندن این تداخل دارویی، افراد باید حداقل 2 ساعت قبل یا بعد از مصرف پنی سیلامین مکمل های روی را مصرف کنند.

داروهای مدر: دیورتیک­های تیازیدی مانند کلرالدولون و هیدروکلروتیازید میزان دفع ادرار را تا 60 درصد افزایش می دهند. استفاده طولانی مدت از دیورتیک­های تیازیدی باعث کاهش سطح روی در بدن می­شود، بنابراین افرادی که طولانی مدت از این داروها استفاده می نمایند سطح روی بدن خود را مرتب چک کنند تا بدن آنها با کمبود روی مواجه نگردد

اجزای تشکیل دهنده :

کلسیم: بدن انسان به کلسیم بیشتری نسبت به سایر مواد معدنی، نیاز دارد. بدن یک فرد بالغ دارای ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی گرم کلسیم می باشد. حداقل ۹۹% کلسیم بدن در استخوانها و دندانها یافت می شود و باعث افزایش استحکام و سختی آنها می گردد. باقیمانده ۱% کلسیم بدن در خون، عضلات و اعصاب یافت می شود و نقش مهمی را در تنظیم عملکرد فیزیولوژیکی بدن ایفا می کند. کلسیم یک عنصر سفید و متالیک می باشد. کلسیم در بدن به صورت ترکیبات متنوع مانند کربنات کلسیم، فسفات کلسیم، فلورید کلسیم و سولفات کلسیم دیده می شود. میزان زیاد چربی، اسید اگزالیک و اسید فیتیک موجود درغذا می تواند مانع از جذب مناسب کلسیم در بدن گردد. در بدن انسان، کلسیم فراوان ترین ماده معدنی است و حدود 2٪ از کل وزن بدن ما را تشکیل می دهد. تقریباً کل این کلسیم در استخوان ها یافت می­شود و مابقی در دندان­ها، پلاسمای خون و مایع خارج سلولی یافت می­گردد. نقش اصلی کلسیم در بدن تأمین ساختار و استحکام اسکلت است. این ساختار عمدتاً توسط نوعی فسفات کلسیم به نام کریستال­های هیدروکسی آپاتیت که در کلاژن یافت می­شوند، بوجود می­آیند. یون­های کلسیم موجود در سطح استخوان با مایعات بدن تعامل دارند، بنابراین باعث تبادل یونی می­شوند. که این اتفاق برای حفظ تعادل کلسیم در خون و استخوان ضروری است. کلسیم موجود در خون نقش بسیار مهمی در فرآیندهایی مانند انقباض عضلات، انتقال پیام­های عصبی، تنظیم ترشح هورمون­ها و انعقاد خون دارد.

کمبود کلسیم:
مصرف ناکافی کلسیم در رژیم غذایی و یا عدم استفاده از مکمل­ها در کوتاه مدت علائم مشخصی را نشان نمی­دهد. هیپوکلسمی در درجه اول می­تواند ناشی از بیماری­هایی مانند نارسایی کلیوی، برداشتن معده و استفاده از برخی از داروهای خاص (مانند دیورتیک­ها) باشد. علائم هیپوکلسمی شامل بی حسی و سوزن شدن در انگشتان دست، گرفتگی عضلات، تشنج، بی حالی، کم اشتهایی و ضربان نامنظم قلب است. در صورت عدم درمان، کمبود کلسیم می تواند منجر به مرگ شود. در طولانی مدت، مصرف ناکافی کلسیم باعث پوکی استخوان می­شود که در صورت عدم درمان خطر شکستگی استخوان به ویژه در افراد مسن را افزایش می­دهد. کمبود کلسیم همچنین می­تواند باعث ایجاد راشیتیسم شود، اگرچه این بیماری بیشتر با کمبود ویتامین D اتفاق می افتد.
جذب و ذخیره این عنصر معدنی به میزان دریافت آن به سایر فاکتورها وابسته است. به طور نرمال، حدود ۲۰ الی ۴۰ درصد این عنصر معدنی از لوله گوارشی به داخل خون جذب می شود. میزان جذب این عنصر،می تواند به طور موثری در دوران رشد سریع که نیاز به مواد معدنی بیشتر است، به طور موثری افزایش یابد. جذب کلسیم همچنین می تواند وابسته به سلامت معده ها و روده ها و دریافت میزان کافی ویتامین های C,D,B12 و فسفر باشد. کلسیم جهت تکامل مناسب استخوانها و دندان مورد نیاز است. کلسیم برای انجام عملکرد صحیح قلب و فعالیت عضلانی مورد نیاز می باشد. کلسیم به عملکرد انعقاد خون و تحریک آنزیم هایی که در عملکرد گوارشی نقش دارند کمک می کند.
کلسیم جهت رشد مناسب جنین، سلامت طبیعی مادر طی دوران بارداری و شیردهی و ترشح شیر مادر مورد نیاز است. کلسیم موجب تسریع مراحل ترمیم و کنترل مکانیسم هدایت در بافتهای عصبی شده در نتیجه انتقال پیام سریعتر انجام می گیرد. کلسیم دراستفاده مناسب فسفر و ویتامینهای D,C,A موثر بوده و افرادیکه دچار کمبود کلسیم می باشند، رنگ پریده به نظر می رسند، زود خسته می شوند و تنبل می باشند. کمبود کلسیم باعث ایجاد تغییرات در استخوانها و عضلات می گردد. افرادیکه دچار کمبود کلسیم می باشند، نسبت به سرمای هوا حساس ترهستند . زودترعصبی می گردند و از اختلالات ذهنی رنج می برند. عرق اطراف سر حتی در هوای سرد، مهمترین علامت کمبود کلسیم در تمامی سنین می باشد. کمبود کلسیم می تواند باعث ایجاد خلل و فرج در استخوان، شکننده شدن استخوانها، تخریب دندانها، تحریک قلب، کرامپهای عضلانی، بی خوابی و تحریک پذیری گردد.
کودکانی که از ماردان دچار کمبود کلسیم متولد می شوند، معمولا از کمبود کلسیم رنج می برند. در اینگونه کودکان کمبود کلسیم، در صورت عدم دریافت کلسیم، پروتئین ها،مواد معدنی و ویتامینها به صورت شیر، میوه های تازه و سبزیجات، وخیم تر می گردد. کمبود کلسیم باعث کاهش اشتها می گردد و در صورتیکه به اجبار غذا داده شوند، ممکن است موجب خروج تمامی غذا و شیر گردد. در کودکانی که دچار کمبود کلسیم می باشند دندان به سختی و کم در آمده و این افراد دارای گردن و سرهای بزرگ هستند. کمبود کلسیم باعث کاهش مقاومت بدن در کودکان شده و این کودکان به راحتی در معرض عفونتهای گوارشی و تنفسی قرار می گیرند. کمبود کلسیم در دختران جوان باعث ایجاد تأخیر در بلوغ جنسی، قاعدگی نامنظم، خونریزی زیاد، درد شکمی، آنمی و کاهش وضعیت دفاعی بدن در مقابل عفونتها می گردد. در موارد دریافت میزان ناکافی کلسیم طی بارداری، تکامل جنین با کاهش ذخیره کلسیم از استخوانها ادامه می یابد ولی این مادران همیشه از زایمان سخت رنج می برند. خونریزی، کاهش شیر مادر، کاهش حافظه و طولانی شدن مدت زمان بارداری معمولترین علایم کمبود کلسیم بعد از تولد کودک می باشند.

منیزیم : منیزیم ماده معدنی است که برای عملکرد بدن بسیار مهم است. منیزیم به ثابت نگه داشتن فشار خون، سلامت استخوان ها و تنظیم ضربان قلب کمک می­نماید.

چرا باید منیزیم مصرف کنیم؟ بزرگسالانی که کمتر از مقدار توصیه شده منیزیم مصرف می­کنند، نشانگرهای التهابی بالایی دارند. که این التهاب با شرایط سلامتی بدن سازگار نبوده و زمینه ساز مشکلاتی مانند بیماری­های قلبی، دیابت و برخی سرطان­ها می­باشد. همچنین کمبود منیزیم یک فاکتور موثر در پوکی استخوان است. مصرف غذاهای سرشار از منیزیم و سایر مواد معدنی به جلوگیری از فشار خون بالا در افراد مبتلا به فشار خون کمک می­نماید. سولفات منیزیم داخل وریدی، برای درمان کودکان مبتلا به آسم استفاده می­گردد. منیزیم همچنین ماده اصلی بسیاری از آنتی اسیدها (کنترل اسید معده) و ملین ها است. کمبود شدید منیزیم بسیار نادر است مگر در افرادی که:
- بیماری کلیوی دارند.
- بیماری کرون یا سایر مشکلات گوارشی که بر هضم غذا تأثیر می­گذارد داشته باشند.
- مشکلات پاراتیروئیدی دارند.
- از آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد دیابت و سرطان استفاده می کنند.
- مصرف بیش از اندازه الکل
پزشکان پیشنهاد می­نمایند افراد مبتلا به این شرایط، از مکمل های منیزیم استفاده کنند. مهارکننده­های پمپ پروتون،  (PPIs) یک نوع متداول از داروهای مورد استفاده در درمان رفلاکس اسیدمعده، با مقادیر کم منیزیم در ارتباط است. نمونه هایی از PPI شامل : دکس لانسوپرازول، اسموپرازول، لانسوپرازول، امپرازول، پنتوپرازول و رابپرازول می باشد. اگر هر یک از این داروها را به صورت طولانی مدت مصرف می­کنید، توصیه می­شود سطح منیزیم خود را با آزمایش خون بررسی کنید.
تمامی بافتهای بدن دارای میزان کمی از منیزیم می باشند. بدن یک انسان بالغ دارای ۲۵ گرم از این عنصر معدنی می باشد و میزان بیشتر منیزیم در استخوانها به صورت ترکیب با فسفات و کربنات وجود دارد. خاکستر استخوان دارای کمتر از ۱۰ درصد منیزیم می باشد. حدود یک پنجم منیزیم موجود در بدن در بافتهای نرم درون سلولها، جائیکه به طور موثری به پروتئین اتصال می یابد یافت می شود. به نظر می رسد استخوانها مسئوول تأمین منابع این عنصر معدنی در موارد کمبود آن در بدن می باشند. منیزیم عنصر سفید نقره ای- روشن و متالیک می باشد. منیزیم باعث ایجاد حس آرامش و خنکی در ماههای گرم تابستان می گردد.دریافت دیورتیکها (داروهای ادرار آور) و الکل باعث از بین بردن تأثیر منیزیم می گردد. جذب فعال این عنصر معدنی در قسمت ائلیوم روده کوچک صورت می گیرد.
منیزیم با کلسیم رقابت می کند و باعث کاهش میزان جذب کلسیم از روده می گردد. هورمون پاراتیروئید( پاراتورمون) که باعث کنترل میزان سرمی کلسیم می گردد، تأثیر مشابهی بر منیزیم دارد.استخوانها حدود ۲ برابر بیشتر از بافت های نرم دارای ذخایر منیزیمی می باشند.
منیزیم در استخوان باعث حفظ آرامش اعصاب می گردد. منیزیم جهت فعالیت عضلانی مورد نیاز است. منیزیم فعال کننده بیشتر سیستم های آنزیمهای شرکت کننده در متابولیسم کربوهیدرات، چربی و پروتئین می باشد. منیزیم جهت فعالسازی آنزیم آلکالین فسفاتاز، آنزیمی که در متابولیسم کلسیم و فسفر نقش دارد، مورد نیاز است. همچنین منیزیم در استفاده از ویتامینهای E و,B مورد نیاز است. منیزیم با سایر مواد معدنی مثل کلسیم، سدیم و پتاسیم در حفظ تعادل مایعات و الکترولیتهای بدن عمل می کند. میزان کافی منیزیم جهت عملکرد طبیعی عصبی- عضلانی مورد نیاز است. این عنصر معدنی همچنین در تولید لسیتین نقش دارد. این عنصر باعث پیشگیری از ساخت کلسترول و در نتیجه آترواسکلروزیس می شود. منیزیم باعث حفظ سلامت سیستم قلبی عروقی و بنابراین کمک به پیشگیری از حملات قلبی می گردد. منیزیم در کمک به مقابله با افسردگی موثر می باشد. منیزیم همچنین در کمک به پیشگیری از ایجاد رسوب های کلسیمی در کلیه ها و سنگهای مثانه ای موثر است. منیزیم همچنین در کمک به درمان سوء هاضمه مورد نیاز است. کمبود منیزیم بندرت رخ می دهد و می تواند در شرایط متابولیکی مشابهی که منجر به کمبود پتاسیم می شود، مانند از دست دادن زیاد مایعات بدن که وابسته به اسهال مزمن است، اتفاق افتد. کمبود منیزیم در بیمارانیکه دچار شرایط بالینی خاصی بوده اند مانند زمانیکه دریافت منیزیم یا جذب آن کاهش یافته ویا دفع ادراری آن افزایش یافته باشد ، دیده شود. این شرایط شامل الکلیسم مزمن، دیابتی ها، سندرم جذب ناقص، بیماری کلیوی، اختلالات غده پاراتیروئید و استرس بعد از جراحی است. تداوم کمبود منیزیم می تواند باعث از دست دادن کلسیم و پتاسیم ناشی از کمبود این عنصر معدنی گردد. آسیب کلیوی، سنگهای کلیوی، کرامپهای عضلانی، آترواسکلروزیس، حمله قلبی، حملات تشنجی، تحریک پذیری اعصاب، افسردگی مشخص و گیجی، متابولیسم ناقص پروتئین و ایجاد چین و چروک زودرس نیزاز دیگر عوارض کمبود منیزیم می باشد. کمبود منیزیم باعث افزایش احتمال ابتلا به فشار خون بالا می گردد.

روی: روی یک ماده معدنی ضروری است که به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارد، و یا به صورت مکمل به بعضی از مواد غذایی اضافه می­شود. روی در بسیاری از داروهای ضد سرما خوردگی یافت می­شود. روی در فعالیت­های مختلف متابولیسم سلولی نقش دارد. این ماده برای فعالیت تقریباً 100 آنزیم مورد نیاز است و در عملکرد سیستم ایمنی، سنتز پروتئین، بهبود زخم، سنتزDNA و تقسیم سلولی نقش دارد. روی همچنین باعث رشد و نمو طبیعی جنین در دوران بارداری، کودکی و بزرگسالی می شود و تقویت کننده حس بویایی نیز است. از آنجا که بدن قادر به ذخیره آن نمی باشد، مصرف روزانه روی توصیه می­شود.

کمبود روی:
کمبود روی با کاهش رشد، بی اشتهایی و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی مشخص می­شود. در موارد شدیدتر، کمبود روی باعث ریزش مو، اسهال، تأخیر در بلوغ جنسی، ناتوانی جنسی و هیپوگنادیسم در مردان می­گردد. کاهش وزن، تاخیر در بهبود زخم ها، ناهنجاری های چشایی و عقب ماندگی ذهنی نیز می تواند رخ دهد. بسیاری از این علائم غیر اختصاصی بوده و معمولاً با سایر بیماری ها همراه است. بنابراین، مشخص شود که آیا کمبود روی وجود دارد یا خیر نیاز به معاینات پزشکی می باشد. میزان نیاز بدن به عنصر روی کم می باشد، ولی تأثیر آن در رشد و حفظ سلامتی بدن حتی در دوران قبل از تولد قابل توجه است. بدن یک انسان طبیعی با وزن ۷۰ کیلوگرم دارای ۳/۲-۴/۱ گرم روی می باشد. روی در میزان کم در تمامی بافتها وجود دارد. میزان روی استخوانها، دندان و لوزالمعده کمی بیشتر از سایر بافتهای بدن می باشد.خون انسان به میزان ۷/۰ میلی گرم در ۱۰۰ سی سی، روی دارد، ولی سرم خون یا پلاسما حاوی ۱/۰ میلی گرم روی در ۱۰۰ سی سی می باشد.
روی یک عنصر سفید – آبی رنگ و فلزی بوده و در بدن اغلب، به صورت ترکیب با سایر اجزا تشکیل دهنده بدن انسان دیده می شود.حدود ۲۰ الی ۳۰ درصد روی موجود در غذا، از طریق روده کوچک در بدن انسان جذب می شود. میزان جذب روی در بدن به وسیله فیبرها، کلسیم، مس، فیتات و فسفات به دفعات کاهش می یابد. بر خلاف آن اسیدهای آمینه و پپتیدها، باعث افزایش میزان جذب روی در بدن می گردند. حدود ۹۹ درصد کل روی بدن در سلولها وجود داشته و مابقی آن در پلاسما و مایع خارج سلولی یافت می شود. دفع روی اکثرا از طریق ترشحات لوزالمعده و روده انجام می گیرد. روی جهت حفظ سلامت پوست، مو، بهبود ترمیم زخمها و بارداریهای موفق مورد نیاز می باشد. روی نقش حیاتی در حفاظت از بدن در برابر بیماریها و عفونت ایفا می نماید. همچنین روی جهت انتقال ویتامین A به شبکیه مورد نیاز می باشد.ازگذشته تا کنون ثابت شده است که رشد و بلوغ جنسی بدن در کنارعوامل دیگر وابسته به روی می باشد. روی باعث تسریع بهبود زخم های مزمن ودیگر زخمها می گردد. بیمارانی که دارای میزان کم روی در پلاسما می باشند، هفته ها تحت درمان با کورتیکواستروئیدها قرار می گیرند. به نظر می رسد که مصرف روی در درمان آکنه در بیماران نیز تأثیر داشته باشد.ثابت شده است که روی در درمان ادم نیز نقش دارد. مصرف مکملهای غذایی حاوی روی در بسیاری از افراد با مشکلات پوستی، سودمند واقع شده است. مصرف روی در مواردی چون بزرگ شدن غده پروستات می تواند کمک کننده باشد. روزانه حدود ۳۰ میلی گرم روی جهت درمان این اختلالات بایستی مورد استفاده قرار گیرد. گزارش شده است کمبود روی در رژیم غذایی باعث ایجاد آنمی، تأخیر در رشدو تأخیر در بلوغ جنسی می گردد. وجود لکه های سفید بر روی ناخنها، نشانگر عدم جذب مناسب روی موجود در رژیم غذایی می باشد. مصرف مولتی ویتامین حاوی روی می تواند در این مورد کمک کننده باشد.

ویتامین D : ویتامین D3 ماده مغذی موجود در برخی غذاها است که برای سلامتی و داشتن استخوان های قوی لازم است. این ویتامین با کمک به بدن در جذب بهتر و بیشتر کلسیم (یکی از اجزای اصلی استخوان­ها محسوب می شود) نقش خود را ایفا می­نماید. افرادی که ویتامین D کمی دریافت می­کنند ممکن است دچار استخوان­های نرم، نازک و شکننده شوند، وضعیتی که در کودکان به عنوان راشیتیسم و در  بزرگسالان  به عنوان استئومالاسی شناخته می­شود . ویتامین D از بسیاری جنبه­های دیگر برای بدن مهم است. به عنوان مثال، برای کارکرد صحیح عضلات و انتقال پیام بین مغز و قسمتهای مختلف بدن به این ویتامین نیاز است. همچنین سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با باکتری ها و ویروس ها به آن احتیاج دارد.

اثرات ویتامین D بر سلامتی:
ویتامین D  ارتباط مستقیمی با چندین بیماری از جمله دیابت، فشار خون بالا و بیماری های خود ایمنی دارد. در ادامه به دو مورد از نقش های اساسی آن اشاره می­کنیم.

اختلالات استخوانی:
میلیون­ها نفر(عمدتاً زنان) در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان هستند. وضعیتی که استخوان­ها شکننده می­شوند و در صورت آسیب ممکن است دچار شکستگی شوند. که این می­تواند یکی از پیامدهای عدم دریافت مقدار کافی کلسیم و ویتامین D در طولانی مدت باشد. استفاده از مکمل­های ویتامین D3 (700-800 IU در روز) و کلسیم (500-1200 میلی گرم در روز) باعث کاهش خطر پوکی استخوان و شکستگی در افراد مسن 62-85 سال می­شود. زنان و مردان باید به عنوان بخشی از برنامه زندگی خود در راستای پیشگیری یا درمان پوکی استخوان، دقت کافی در مصرف این دو ویتامین داشته باشند.

سرطان:
برخی مطالعات حاکی از آن است که ویتامین D ممکن است بدن را در برابر سرطان روده بزرگ و حتی سرطان پروستات و سینه نیز محافظت نماید. اما سطح بالاتر ویتامین D در خون نیز با احتمال افزایش ابتلا به سرطان لوزالمعده مرتبط است.

آیا یا ویتامین D می تواند مضر باشد؟ بله، مقادیر زیاد این ویتامین در بدن باعث علایم زیر می شود:
- تهوع
- استفراغ
- کم اشتهایی
- یبوست
- ضعف و کاهش وزن
- بالا رفتن سطح کلسیم خون
- بی نظمی و مشکلات ضربان قلب
- آسیب به کلیه ها

مقادیر توصیه شده ویتامین D:
- نوزادان 25 میلی گرم تا 38 میلی گرم
- کودکان 1 تا 8 سال 63 میلی گرم تا 75 میلی گرم
- کودکان 9 سال به بالا، بزرگسالان، و نوجوانان و زنان باردار و شیرده 100میلی گرم
سمیت ویتامینD در اثر استفاده بیش از حد از مکمل­ها اتفاق می­افتد. قرار گرفتن در معرض آفتاب زیاد باعث سمیت ویتامینD نمی­شود زیرا بدن به مقدار مورد نیاز خود آن را جذب می­نماید. ویتامین D را معمولا با نام ویتامین نور خورشید نیز می خوانند. رشد و حفظ استخوانهای نرمال به طور وسیعی به این ویتامین وابسته است. ویتامین D یک نوع ویتامین محلول در چربی محسوب می شود که جهت حفظ متابولیسم طبیعی کلسیم مورد نیاز است. تولید ویتامین D3 (کوله کلیسفرول) در پوست انسان بواسطه تابش نور خورشید کافی نبوده و نیاز هست تا مقادیر مورد نیاز از طریق منابع غذائی نیز تامین گردد.
ویتامینD، ضروری ترین ویتامین جهت پیشگیری ازبیماری ریکتز می باشد که یک بیماری شناخته شده ناشی از کمبود ویتامینD است که کودکان را مبتلا کرده و با نقص در تشکیل استخوان، اختلال در استفاده از کلسیم در بدن، ضعف و تنبلی همراه می باشد. مشخص ترین علامت آن، نقص در کلسیفیه شدن استخوانها می باشد. کمبود ویتامین D باعث ایجاد تخریب دندانها، پیوره، همچنین باعث ایجاد ضعف عضلانی، ضعف بدنی، کاهش جذب مینرالها، پیری زودرس می گردد.

ویتامین D در جذب کلسیم، فسفر و سایر مواد معدنی در مجاری گوارشی نقش داشته وجهت حفظ عملکرد غده پاراتیروئید که تنظیم کننده میزان کلسیم در بدن می باشد نیز مورد نیاز است. ویتامینD، در دوران کودکی و نوجوانی جهت تشکیل استخوان ها و دندانهای سالم مورد نیاز است. مصرف میزان کافی ویتامین D در دوران بارداری باعث ایجاد اثرات سودمند برای مادر و تکامل مناسب کودک می گردد.

Reference1
Reference2