موارد مصرف : ضد سرفه و خلط آور
دستور مصرف :- اطفال ۱ تا ۶ سال: روزی سه بار هربار یك قاشق مرباخوری،- كودكان ۶ تا ۱۳ سال: روزی سه بار هر بار دو قاشق مرباخوری،
عوارض جانبی: در افراد حساس به فرآورده های گیاهی ممکن است موجب حساسیت مختصری شود.
موارد احتیاط: در مواردی که سرفه بیش از یک هفته طول بکشد و در هنگام بروز تنگی نفس، تب و یا وجود اخلاط خونی یا عفونی به پزشک مراجعه شود.
موارد منع مصرف ونکات قابل توصیه:- در افراد دیابتیک با نظر پزشک مصرف شود.- در افراد با سابقه حساسیت به گونه های گیاه آویشن منع مصرف دارد.
اجزای فرآورده : عصاره مايع برگها و سرشاخههای گلدار آويشن (Thymus vulgaris) به ميزان ۷۵۰ ميلیگرم در هر ۵ ميلی ليتر.
مواد موثره : فنلها شامل: تيمول، کارواکرول Carvacrol، سينئول، بورنئول، ژرانيول، لينالول، بورنيلاستات، لينالل. فلاونوئيدها شامل: اپی ژنين، لوتئولين، تيمونين، نارينژنين.
استاندارد شده : برحسب ۰/۹- ۰/۷ ميلی گرم تيمول در ۵ ميلی ليتر شربت.
آثار فارماکولوژی : اثر ضد سرفه، خلط آور و ضد اسپاسم از مهمترين آثار فارماکولوژيک آويشن بحساب می آيد (۱). اين آثار را به اسانسهای فرار (مانند تيمول و کارواکرول) نسبت میدهند(۲). اسانسهای فرار در گياه آويشن، اثر ضد اسپاسم روی نسوج ريوی انسان دارد. مصرف آويشن و يا عصاره آن در درمان برونشيت، سياه سرفه والتهاب مجاری تنفسی توسط مقامات بهداشتی در کشور آلمان موردتاييد قرار گرفته است (۳). در يک مطالعه دوسوکور و راندم ۶۰ بيمار مبتلا به سرفههای شديد تحت درمان با شربت آويشن يا داروی برم هگزين برای مدت ۵ روز قرارگرفتند .اثر دو دارو مشابه يکديگر بود وتفاوتی بين اثر اين دو دارو ديده نشد اين آزمايش نشان دهنده اثر بخشی شربت آويشن در درمان سرفه میباشد(۴). اثر ضدميکروبی و ضدقارچی تيمول بخوبی شناخته شده است. تيمول، کارواکرول، سينام الدئيد و اوژنول روی هفـت گونه ميکروب دهان اثرمتوقفکننده نشان دادهاند. اثر ضدميکروبی وسيعالطيف تيمول وکارواکرول روی باکتريهای ايجادکننده عفونتهای مجاری تنفسی فوقانی به اثبات رسيده است (۵، ۶ و۷)
Reference